Skarga w sprawie ze skargi na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Alina Balicka po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosków M. P. i P. D. o przywrócenie terminu do usunięcia braków formalnych skargi w sprawie ze skargi M. P. i P. D. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] czerwca 2016 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji postanawia odmówić przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi.

Uzasadnienie strona 1/2

Postanowieniem z 9 grudnia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargą M. P. i P. D. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z [...] czerwca 2016 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji, z powodu nieuzupełnienia braków formalnych skargi.

Powyższe postanowienia zostało doręczone M. P. 27 grudnia 2016 r., a P. D. 11 stycznia 2017 r.

Pismem nadanym w urzędzie pocztowym 3 stycznia 2017 r. skarżący wnieśli o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi, jednocześnie złożyli pięć odpisów skargi.

W uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu do dokonania czynności, której uchybiono, skarżący wskazali, że nie złożyli odpisów skargi, albowiem w natłoku życia codziennego i pism przychodzących z Sądu przeoczyli pismo wzywające do uzupełnienia braków formalnych skargi. Dodali, że w krótkim czasie otrzymali kilka pism, a z racji tego, że nie są prawnikami, doczytali tylko, że konieczne jest uiszczenie opłaty.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm., dalej również "p.p.s.a."), sąd może postanowić o przywróceniu terminu do dokonania czynności sądowej na wniosek strony, o ile do uchybienia terminu doszło bez jej winy.

Wniosek o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana. Z wnioskiem należy wystąpić w terminie 7 dni od daty ustania przyczyny uchybienia (art. 87 § 1 p.p.s.a.). W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 p.p.s.a.), a wraz z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 p.p.s.a.).

Z brzmienia cytowanych wyżej przepisów wynika, że instytucja przywrócenia terminu ma charakter wyjątkowy i może mieć zastosowanie jedynie wtedy, gdy wszystkie określone w nich przesłanki zostaną spełnione łącznie, tj. wniosek o przywrócenie terminu wniesiono w ciągu siedmiu dni od ustania przeszkody uniemożliwiającej dochowanie terminu, dopełniono czynności, dla której był ustanowiony termin oraz brak winy w uchybieniu terminu. Brak jednej z tych przesłanek uniemożliwia uwzględnienie wniosku (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 grudnia 2012 r. II GSK 1721/12, wskazane orzeczenie oraz orzeczenia powołanie poniżej dostępne są w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych pod adresem http://orzeczenia.nsa.gov.pl).

Odnosząc się do kwestii terminowości złożenia rozpatrywanego wniosku, Sąd uznał, że wniosek o przywrócenie terminu został złożony z zachowaniem ustawowego siedmiodniowego terminu. Skarżący oświadczyli, że w grudniu 2016 r. z pisma Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, którym doręczane było postanowienie o odrzuceniu ich skargi z powodów braków formalnych, dowiedzieli się, że uchybili terminowi do złożenia odpisów skargi. Z akt sprawy wynika, że ww. korespondencję M. P. otrzymała 27 grudnia 2016 r. Wniosek o przywrócenie terminu skarżący wnieśli 3 stycznia 2017 r. Tym samym należało uznać, że termin do złożenia rozpoznawanego wniosku został zachowany.

Strona 1/2