Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Sędzia WSA Agnieszka Łąpieś-Rosińska po rozpoznaniu w dniu 1 sierpnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w sprawie ze skargi W. M. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] grudnia 2011 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji wniosku W. M. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 maja 2012 r. postanawia: - odmówić przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 maja 2012 r., sygn. akt IV SA/Wa 228/12
Wyrokiem z dnia 18 maja 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę W. M. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] grudnia 2011 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji orzekającej o przejęciu na własność Państwa bez odszkodowania nieruchomości rolnej o pow. 38,76 ha położonej we wsi M., powiat G.
W dniu 29 maja 2012 r. (data nadania pisma w urzędzie pocztowym) skarżący reprezentowany przez ojca, wniósł o sporządzenia uzasadnienia wydanego w niniejszej sprawie wyroku. Postanowieniem z dnia 6 czerwca 2012 r. Sąd odmówił sporządzenia uzasadnienia wyroku, argumentując w jego uzasadnieniu, ze skarżący uchybił terminowi określonemu w art. 141 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270).
Wnioskiem z dnia 18 czerwca 2012 r. (nadanym w urzędzie pocztowym w dniu następnym), sprecyzowanym pismem z dnia 18 lipca 2012 r. Z. M. wniósł o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wydanego w niniejszej sprawie wyroku. W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik skarżącego wskazał, że przyczyną uchybienia terminowi była konieczność sprawowania opieki nad teściową K. P., która w dniu 22 maja 2012 r. uległa wypadkowi, zaś 31 maja 2012 r. przyjęła została do szpitala z podejrzeniem stłuczenia stawu biodrowego. Do wniosku dołączono m.in. karty leczenia szpitalnego, z których wynika, że K. P. w dniu 31 maja 2012 r. (a nie jak twierdzi strona - 22 maja 2012 r.) doznała urazu stawu biodrowego i z tego powodu przebywała na oddziale urazowo-ortopedycznym Szpitala Wojskowego w E. od dnia 31 maja 2012 r. do dnia 1 czerwca 2012 r. Następnie od dnia 1 do dnia 6 czerwca 2012 r. przebywała na oddziale wewnętrznym SP ZOZ w G.
Sąd zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 86 § 1 i art. 87 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. tekst jednolity z 2012 r., poz. 270, zwanej dalej P.p.s.a.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności bez swojej winy, może złożyć wniosek o przywrócenie terminu wnosząc go do sądu, w którym czynność miała być dokonana w terminie siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, uprawdopodabniając okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
Brak winy po stronie podmiotu dokonującego lub zamierzającego dokonać określonej czynności procesowej stanowi konieczną, a jednocześnie podstawową przesłankę przywrócenia terminu. Artykuł 86 § 1 P.p.s.a. nie określa, według jakich kryteriów należy oceniać zachowanie strony. Ocena braku winy została pozostawiona uznaniu sądu. Daje to sądowi możliwość uwzględnienia wszystkich okoliczności, jakie uzna za istotne (por. postanowienie SN z dnia 22 lipca 1999 r., sygn. I PKN 273/99, OSNAP 2000, nr 20, poz. 757).
Zarówno w literaturze prawniczej jak i w orzecznictwie sądowym utrwalony jest pogląd, iż kryterium braku winy jako przesłanki zasadności wniosku o przywrócenie terminu wiąże się z obowiązkiem strony do szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej i że przywrócenie terminu nie jest dopuszczalne, gdy strona dopuściła się lekkiego choćby niedbalstwa. Brak winy w uchybieniu terminu można zatem przyjąć tylko wtedy, gdy strona nie mogła przeszkody usunąć przy użyciu największego nawet wysiłku, i że nie można za winę poczytać niedopełnienie jakiegoś nadzwyczajnego wysiłku, np. zagrażającego jego zdrowiu lub życiu, albo narażającego ją na poważne straty. Akcentuje się też, iż przy ocenie winy należy przyjąć obiektywny miernik staranności, jakiej należy wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy, a do okoliczności faktycznych uzasadniających brak winy w uchybieniu terminu przez zainteresowanego zalicza się np. przerwę w komunikacji, nagłą chorobę, która uniemożliwia wyręczenie przez inną osobę, powódź, pożar.