Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Golat po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku V. L. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi V. L. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] kwietnia 2016 r. znak [...] w przedmiocie zobowiązania do powrotu postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Postanowieniem z dnia 19 lipca 2016 r. sygn. akt IV SA/Wa 1488/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę V. L. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] kwietnia 2016 r. znak [...] o zobowiązaniu do powrotu. Przyczynę odrzucenia skargi stanowiło wniesienie skargi po terminie. Sąd wskazał, że ze zwrotnego potwierdzenia odbioru wynika, że zaskarżoną decyzję doręczono skarżącej w dniu [...] kwietnia 2016 r. Odbiór przesyłki pocztowej pokwitował pełnoletni domownik. Skarga została przesłana drogą pocztową na adres Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, a następnie w dniu 23 maja 2016 r. przekazano ją Szefowi Urzędu do Spraw Cudzoziemców. Trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi, liczony od dnia doręczenia stronie rozstrzygnięcia w sprawie, upłynął 15 maja 2016 r. w niedzielę. V. L. mogła więc skutecznie wnieść skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, za pośrednictwem organu, do poniedziałku 16 maja 2016 r. Jak wynika z akt sprawy, odpis powyższego postanowienia doręczono skarżącej w dniu 4 sierpnia 2016 r.
W dniu 22 sierpnia 2016 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) skarżąca złożyła, za pośrednictwem Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców, wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Do wniosku załączyła skargę.
W uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu skarżąca wskazała, że po otrzymaniu postanowienia o odrzuceniu skargi jej mąż O. L. udał się w dniu 16 sierpnia 2016 r. do prawnika, który miał dyżur w Ośrodku dla Cudzoziemców w B.. Wówczas prawnik wyjaśnił, czego dotyczy ww. postanowienie. Skarżąca stwierdziła, że do chwili otrzymania postanowienia oraz pozyskania informacji od prawnika, który wyjaśnił jego treść, była przeświadczona, że skarga została złożona w terminie. Przyczyna uchybienia terminu ustała zatem w dniu 16 sierpnia 2016 r., tj. w dniu spotkania z prawnikiem.
Skarżąca wyjaśniła, że nie włada językiem polskim na tyle dobrze, aby w nim pisać i czytać. Dodatkowo nie zna również prawa polskiego. Zarówno ona, jak i jej małżonek nie wiedzieli, że skarga powinna zostać skierowana za pośrednictwem organu. Dodała, że gdyby nie fakt, że skierowała skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, skarga zostałaby złożona w terminie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Stosownie do art. 86 § 1 w związku z art. 87 § 1, 2 i 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), dalej "p.p.s.a.", jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu wydając postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia na posiedzeniu niejawnym. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy m.in. uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.