Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Sękowska po rozpoznaniu w dniu 4 października 2018 r. na posiedzeniu niejawnym skargi K. D. o wznowienie postępowania zakończonego postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 września 2016 r. w sprawie o sygn. akt IV SA/Wa 415/16 postanawia 1. odrzucić skargę; 2. zwrócić skarżącemu K. D. kwotę 100 (sto) złotych uiszczoną tytułem wpisu od skargi.
W dniu 29 sierpnia 2018 r. (data prezentaty biura podawczego Sądu) K. D. wniósł skargę o wznowienie postępowania sądowego w sprawie o sygn. akt IV SA/ Wa 415/16 zakończonego postanowieniem z dnia 26 września 2016 r.
Ww. postanowieniem Sąd odrzucił na podstawie art. 178 w zw. z art. 176 i art. 47 § 1 p.p.s.a. skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w terminie. Pismem z dnia 2 sierpnia 2016 r. Sąd wezwał ustanowionego przez stronę pełnomocnika do uzupełnienia w terminie 7 dni wskazanych braków formalnych skargi kasacyjnej po rygorem odrzucenia skargi. Wezwanie doręczone zostało dnia 10 sierpnia 2016 r., termin do wykonania wezwania upłynął 17 sierpnia 2018 r. Tymczasem pismo zawierające uzupełnienie braków zostało nadane w Urzędzie pocztowym 30 sierpnia 2016 r., a zatem po terminie.
Skarżący domaga się wznowienia postępowania sądowego w oparciu o art. 270, art. 271 pkt 2, art. 273 § 2, art. 276, art. 279 p.p.s.a. Wskazał, że nie był należycie reprezentowany przez mec. J. W., która umyślnie nie uzupełniła braków formalnych skargi kasacyjnej, nie informując strony o czynnościach procesowych, a nadto iż w skutek rażącego naruszenia przepisów prawa przez pełnomocnika, strona była pozbawiona możności działania. W uzasadnieniu skarżący wskazał, że o uprawomocnieniu się wyroku z 18 maja 2016 r., sygn. akt IV SA/ Wa 415/16 strona dowiedziała się dopiero w czasie czynności kontrolnych w lutym 2018 r., prowadzonych przez Delegaturę WIOŚ w P.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Jak wynika z art. 270 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz.U. z 2018 r. poz. 1302), zwanej dalej p.p.s.a., można żądać wznowienia postępowania, które zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem. Dotyczy to jedynie przypadków przewidzianych w dziale VII ustawy, tj. gdy zachodzą przyczyny wznowienia określone w przepisach od art. 271 do art. 273 p.p.s.a. i gdy zostanie zachowany termin do złożenia wniosku o wznowienie postępowania, określony w art. 277 p.p.s.a. Skarga o wznowienie postępowania, stosownie do art. 279 p.p.s.a., powinna zawierać między innymi wskazanie podstawy wznowienia i jej uzasadnienie oraz wskazanie okoliczności stwierdzających zachowanie terminu do wniesienia skargi.
W myśl art. 280 ustawy sąd bada na posiedzeniu niejawnym, czy skarga jest wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. W braku jednego z tych wymagań sąd wniosek odrzuci, w przeciwnym razie wyznaczy rozprawę. Zgodnie zaś z art. 281 ustawy, na rozprawie sąd rozstrzyga przede wszystkim o dopuszczalności wznowienia i odrzuca wniosek, jeżeli brak ustawowej podstawy wznowienia albo termin do wniesienia skargi nie został zachowany.
Stosownie do treści at. 277 p.p.s.a. skargę o wznowienie postępowania wnosi się w terminie trzymiesięcznym. Termin ten liczy się od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia, a gdy podstawą jest pozbawienie możności działania lub brak należytej reprezentacji - od dnia, w którym o orzeczeniu dowiedziała się strona, jej organ lub jej przedstawiciel ustawowy.