Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Piotr Korzeniowski po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku [...] sp. z o.o. z siedzibą w [...] o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w sprawie ze skargi [...] sp. z o.o. z siedzibą w [...] na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wprowadzenia zmiany w operacie ewidencji gruntów i budynków postanawia: przywrócić termin do uzupełnienia braków formalnych skargi.
W dniu 19 grudnia 2015 r. [...] sp. z o.o. z siedzibą w [...] wniosła za pośrednictwem organu do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wprowadzenia zmiany w operacie ewidencji gruntów i budynków obrębu [...], gmina P., polegającej na ujawnieniu [...] lokali w budynku usytuowanym na działce nr [...] oraz [...] lokali w budynku usytuowanym na działce nr [...].
Zarządzeniem z dnia 28 stycznia 2016 r. Przewodnicząca Wydziału wezwała skarżącą do uzupełnienia braków formalnych skargi, w terminie siedmiu dni pod rygorem jej odrzucenia, poprzez nadesłanie dokumentu określającego umocowanie do reprezentowania strony skarżącej, tj. odpisu z KRS.
Wezwanie powyższe, wraz ze stosownym pouczeniem o konsekwencjach jego niewykonania, zostało skutecznie doręczone skarżącej w dniu 3 lutego 2016 r. Siedmiodniowy termin do dokonania powyższej czynności bezskutecznie upłynął w dniu 10 lutego 2016 r.
W dniu 12 lutego 2016 r. (data nadania pisma w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego) A. C., jako Prezes Zarządu skarżącej Spółka, złożyła wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi, jednocześnie dokonując czynności, której nie dokonała w terminie. W uzasadnieniu wniosku A. C. podała, że przyczyną opóźnienia w wysłaniu dokumentu był jej pobyt w szpitalu z uwagi na przebytą operację i późniejszy zły stan zdrowia. Na potwierdzenie powyższego do wniosku dołączono kserokopię, poświadczoną za zgodność z oryginałem, zaświadczenia lekarskiego, z którego wynika, że A. C. jest niezdolna do pracy od 26 stycznia 2016 r. do 29 lutego 2016 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z treścią art. 86 i art. 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.), uchybiony termin, w tym również do uzupełnienia braków formalnych skargi, należy przywrócić, jeżeli zostaną kumulatywnie spełnione następujące przesłanki: strona wystąpi z wnioskiem o przywrócenie terminu w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, dokonując jednocześnie czynności, dla której określony był termin (w tym przypadku złożenie odpisu z KRS-u), we wniosku zostaną uprawdopodobnione okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu, a uchybienie powoduje dla strony ujemne skutki w zakresie postępowania sądowego.
Brak winy po stronie podmiotu dokonującego lub zamierzającego dokonać określonej czynności procesowej stanowi konieczną, a jednocześnie podstawową przesłankę przywrócenia terminu. Powołane kryterium jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu polega na dopełnieniu obowiązku dołożenia szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Oceniając wystąpienie tej przesłanki Sąd przyjmuje obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy. O braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie wtedy, gdy strona nie mogła usunąć zaistniałej przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku.
W niniejszej sprawie wniosek o przewrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi został złożony w terminie i skarżąca uprawdopodobniła brak winy w uchybieniu terminu. Sąd, rozpoznając przedmiotowy wniosek, uwzględnił argumenty skarżącej uznając, że wykazane zostało zaistnienie przesłanek, o których mowa w art. 86 § 1 powołanej ustawy.
Z powyższych względów, na podstawie art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.