Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Sędzia WSA - Anna Szymańska po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Wójta Gminy W. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] października 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyrażenia zgody na zmianę przeznaczenia na cele nierolnicze gruntów rolnych postanawia: - odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Decyzją z dnia [...] października 2014 r. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi, utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] marca 2014 r. (znak: [...]) o odmowie wyrażenia zgody na zmianę przeznaczenia na cele nierolnicze gruntów rolnych stanowiących użytki rolne klasy III, położonych na terenie Gminy W. Jak wynika z akt sprawy, powyższa decyzja została doręczona Wójtowi Gminy W. w dniu 17 października 2014 r.
W dniu 19 listopada 2014 r. Wójt Gminy W. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na tę decyzję oraz wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Organ podał, że zaskarżona decyzja, "została w sposób niewłaściwy opatrzona datą wpływu tzn. przez przyklejenie samoprzylepnej kartki z datą", która następnie zaginęła. Jak wynika z wniosku, w dniu 20 października 2014 r. do organu wpłynęła inna decyzja Ministra. W związku z tym pracownik organu był przekonany, że obie decyzje wpłynęły do organu w tym samym dniu. Dopiero później, kompletując akta do Sądu, dokonano sprawdzenia daty wpływu w systemie informatycznym. Na tej podstawie ustalono, że decyzja Ministra z dnia [...] października 2014 r. wpłynęła do Urzędu w dniu 17 października 2014 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Nie jest w sprawie sporne, że zaskarżona decyzja została skutecznie doręczona stronie skarżącej w dniu 17 października 2014 r. Termin do wniesienia skargi upływał zatem dniu 17 listopada 2014 r. (z uwzględnieniem art. 83 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) zwanej dalej "p.p.s.a.".
Tymczasem skarga została nadana w urzędzie pocztowym do organu właściwego, tj. Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w dniu 19 listopada 2014 r. co niewątpliwie oznacza, że jest ona spóźniona.
Sąd stwierdza, że wniosek o przywrócenie terminu do dokonania czynności (wniesienia skargi) został złożony w ustawowym terminie 7 dni od ustania przyczyny uchybienia terminowi. Jak podała strona skarżąca w piśmie z dnia 23 stycznia 2015 r., przyczyna uchybienia terminowi do wniesienia skargi ustała w dniu 19 listopada 2014 r. bowiem w tym dniu pracownik organu ustalił, za pomocą elektronicznego systemu rejestracji poczty wpływającej do Urzędu Gminy, że decyzja Ministra z dnia [...] października 2014 r. wpłynęła do Urzędu w dniu 17 października 2014 r.
Z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia skargi strona skarżąca wystąpiła w dniu 19 listopada 2014 r., co oznacza, że dochowała siedmiodniowego terminu, o którym mowa w art. 87 § 1 p.p.s.a.
W niniejszej sprawie jako przyczynę uchybienia terminowi skarżący podniósł mylne przeświadczenie o tym, że decyzję doręczono stronie skarżącej w dniu 20 listopada 2014 r. Zaskarżona decyzja nie została bowiem opatrzona prezentatą (datą wpływu), lecz nalepiono na niej samoprzylepną kartkę z datą, która następnie zaginęła. Skarżący podniósł, że wobec tego uchybienie terminowi do wniesienia skargi nie było przez niego zawinione.
Podkreślić w tym miejscu należy, że o braku winy w uchybieniu terminowi można mówić tylko wówczas, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody przy użyciu największego w danych okolicznościach wysiłku. W orzecznictwie sądowym podnosi się, że jako kryterium oceny winy w uchybieniu terminowi należy przyjąć obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy. W razie, gdy ustalone przez sąd okoliczności uchybienia terminowi świadczą o zachowaniu się strony noszącym znamiona winy - w jakiejkolwiek jej postaci, a zatem także winy polegającej na niedbalstwie, sąd nie może przywrócić uchybionego terminu. Brak winy jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu wiąże się z obowiązkiem strony zachowania staranności przy dokonywaniu czynności procesowych i można mówić o niej tylko wówczas, gdy dopełnienie czynności w terminie stało się niemożliwe z powodu trudnej do przezwyciężenia przeszkody, niezależnej od strony (por. postanowienie NSA z dnia 5 grudnia 2008 r., sygn. akt II FZ 305/08, Lex nr 550320; postanowienie NSA z dnia 11 kwietnia 2008 r., sygn. akt I OZ 246/08, Lex nr 479292).