Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Sędzia WSA - Łukasz Krzycki po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi H. P. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] października 2008 r. Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego postanawia: - odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia
W skardze z dnia 10 stycznia 2009 r. skarżąca H. P. działając przez swojego pełnomocnika radcę prawnego L. P. złożyła wniosek o wstrzymanie wykonania postanowienia Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] października 2008 r. w przedmiocie umorzenia postępowania zażaleniowego na postanowienie Starosty S. z dnia [...] marca 2007 r. znak [...], którym organ I instancji uzgodnił warunki realizacji przedsięwzięcia polegającego na budowie stacji paliw płynnych w S. na działce nr ewid. [...] przy ul. [...] wraz z towarzyszącą infrastrukturą techniczną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Przesłanki umożliwiające Sądowi wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji zostały określone w przepisie art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm. zwanej dalej P.p.s.a.). Z przepisu tego wynika, że warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania decyzji jest wykazanie przez stronę we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wystąpienia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków. Nie wystarczy zatem samo wskazanie przepisu, lecz uzasadnienie wniosku powinno odnosić się do konkretnych zdarzeń (okoliczności) świadczących o istnieniu powyższych zagrożeń, co dopiero uzasadnić może wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji (por. B. Dauter w: "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - komentarz", Zakamycze 2005, s. 168). Argumentacja wniosku o wstrzymanie musi być odpowiednia - tzn. w sposób przekonujący pokazywać konkretne relacje między brakiem wstrzymania zaskarżonej decyzji a wystąpieniem zagrożeń z art. 61 § 3 P.p.s.a. Powyższego warunku przedmiotowy wniosek nie spełnia.
Sąd, orzekając w granicach danej sprawy (art. 134 P.p.s.a.) stwierdził równocześnie, że z zaskarżonego aktu nie wynika w sposób oczywisty szkoda lub trudne do odwrócenia skutki.
Jednocześnie należy podnieść, iż wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności może dotyczyć tylko takich z nich, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Wykonanie aktu administracyjnego oznacza spowodowanie, sprowadzenie, w sposób dobrowolny lub w trybie przymusowym, takiego stanu w rzeczywistości społecznej, który jest zgodny z treścią aktu. Ten stan w rzeczywistości społecznej, którego spowodowanie nakazuje akt administracyjny, stanowi przedmiot jego wykonania. Przedmiotem wykonania aktu administracyjnego jest więc każde zachowanie się podmiotu zobowiązanego do jego wykonania, polegające na działaniu, zaniechaniu określonego działania, znoszeniu zachowań innych podmiotów, a nawet świadczeniu w rozumieniu prawa cywilnego. Akt administracyjny zostaje wykonany, gdy rzeczywisty stan stosunków społecznych odpowiadać będzie stanowi określonemu w nim jako powinny.
Należy więc uznać, iż nie każdy akt administracyjny kwalifikuje się do tak rozumianego wykonania i w związku z tym nie każdy wymaga wykonania.
W przedmiotowej sprawie pełnomocnik skarżącej złożył wniosek o wstrzymanie wykonania postanowienia o umorzeniu postępowania zażaleniowego. W ocenie Sądu ww. postanowienie jest przykładem aktu, który nie nadaje się do wykonania. Orzeczenie to ma bowiem charakter procesowy i nie można za jego pomocą nadać stronie uprawnień bądź ustalić obowiązków o charakterze materialnoprawnym (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 października 2006 r., I FZ 281/06). Postanowienie to nie podlega wykonaniu, a zatem ewentualne wstrzymanie jej wykonania nie wywołałoby żadnego skutku.
Z powyższych względów na podstawie art. 61 § 3 i § 5 P.p.s.a. Wojewódzki Sąd Administracyjny postanowił jak w sentencji.