Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Krystyna Napiórkowska po rozpoznaniu w dniu 1 kwietnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. B. i A. B. o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia oraz poprzedzającego je postanowienia Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] września 2013 r. nr [...] w sprawie ze skargi M. B. i A. B. na postanowienie Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia oraz poprzedzającego je postanowienia Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] września 2013 r. nr [...]
Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad postanowieniem z dnia [...] listopada 2013 r., po rozpoznaniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej postanowieniem tego organu z dnia [...] września 2013 r. w przedmiocie uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji dotyczącej rozbudowy budynku usługowo-mieszkalnego, polegającej na dobudowie od strony południowo-zachodniej klatki schodowej oraz przeszklonej loggi, rozbiórce istniejącego i budowie nowego dachu z lukarnami i oknami połaciowymi oraz termomodernizacji budynku i wymianie stolarki okiennej i drzwiowej na terenie działek o numerach [...], [...] i [...] położonych przy drodze krajowej nr [...] w T., umorzył postępowanie zainicjowane ww. wnioskiem.
Skargę na powyższe postanowienie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wnieśli M. B. i A. B.
W piśmie z dnia 1 marca 2014 r. skarżący zawarli wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia oraz poprzedzającego je postanowienia z dnia [...] września 2013 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Stosownie do art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej p.p.s.a. - po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Podstawową przesłanką wstrzymania wykonania rozstrzygnięcia w oparciu o cytowany przepis prawny jest wykazanie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, przez co należy rozumieć sytuację, gdy szkoda (majątkowa, a także niemajątkowa) nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego (postanowienie NSA z dnia 20 grudnia 2004 r., sygn. akt GZ 138/2004).
Przedmiotem ochrony tymczasowej w postaci zastosowania instytucji wstrzymania wykonania mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie postępowania egzekucyjnego do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z treścią rozstrzygnięcia zawartego w tym akcie.
Takim rozstrzygnięciem nie jest zaskarżone postanowienie w przedmiocie umorzenia postępowania zainicjowanego wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy, które ma charakter formalnoprawny, przez co nie nadaje się do wykonania, a tym samym ewentualnego wyegzekwowania w drodze postępowania egzekucyjnego. Nie może ono powodować niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Również poprzedzające je postanowienie uzgadniające projekt decyzji o warunkach zabudowy nie określa w swojej treści żadnych praw lub obowiązków, których wykonanie mogłoby powodować dla skarżących skutki określone w art. 61 § 3 p.p.s.a.
Skoro więc zaskarżone postanowienie, jak i poprzedzającej je postanowienie z dnia 11 września 2013 r. nie należą do grupy aktów administracyjnych podlegających wykonaniu, nie jest możliwe udzielenie skarżącym ochrony tymczasowej polegającej na wstrzymaniu wykonania tych orzeczeń.
Z tych przyczyn, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a. Sąd orzekł, jak w sentencji postanowienia.