Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Joanna Dziedzic po rozpoznaniu w dniu 3 stycznia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. L. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi K. L. na decyzję Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu z dnia [...] października 2012 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany decyzji ostatecznej postanawia: przyznać prawo pomocy w zakresie całkowitym, tj.: 1). zwolnić skarżącą od kosztów sądowych, 2). ustanowić adwokata z urzędu, o którego wyznaczenie zwrócić się do Okręgowej Rady Adwokackiej w W.
K. L. wezwana do uiszczenia wpisu od skargi na decyzję Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu z dnia [...] października 2012 r. złożyła na urzędowym formularzu PPF wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, tj. zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata w niniejszej sprawie.
W oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wskazała, iż samodzielnie prowadzi gospodarstwo domowe. Utrzymuje się ze świadczenia emerytalnego w wysokości 1.421,88 zł. Wyjaśniła, że jest właścicielką mieszkania o pow. 51,6 m2, innych nieruchomości, zasobów pieniężnych i przedmiotów wartościowych nie posiada. Skarżąca oświadczyła, iż po dokonaniu stałych miesięcznych opłat oraz poniesieniu kosztów zakupów wszystkich niezbędnych lekarstw na życie pozostaje jej niewielka kwota.
Rozpoznając wniosek skarżącej należy stwierdzić, że zasługuje on na uwzględnienie.
Zasadą postępowania sądowoadministracyjnego jest, stosownie do art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) ponoszenie przez stronę kosztów sądowych związanych ze swym udziałem w sprawie. Tak więc podmiot wnoszący skargę do sądu administracyjnego powinien partycypować w kosztach związanych z prowadzeniem postępowania. Instytucja prawa pomocy ma charakter wyjątkowy i jest przyznawana osobom charakteryzującym się trudną sytuacją materialną. Do osób tych zaliczyć można bezrobotnych, którzy nie pobierają zasiłku lub osoby, które ze względu na okoliczności życiowe pozbawione są środków do życia bądź środki te są bardzo ograniczone i zaspakajają tylko podstawowe potrzeby.
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
Zasadność wniosku skarżącej rozpatrzono zatem w dwóch aspektach, tj. z jednej strony uwzględniono wysokość obciążeń finansowych, jakie będzie ona zobowiązana ponieść w postępowaniu, z drugiej zaś strony jej możliwości finansowe.
Analizując sytuację finansową skarżącej należy stwierdzić, że wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia pełnomocnika zasługuje na uwzględnienie, bowiem w niniejszej sprawie zachodzą podstawy do przyznania prawa pomocy określone w art. 246 § 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Oceniając wniosek skarżącej wzięto pod uwagę jej sytuację rodzinną, zdrowotną i majątkową. Dochód uzyskiwany przez skarżącą w wysokości 1.421,88 zł, po uwzględnieniu koniecznych wydatków, pozwala wyłącznie na zaspokojenie jej podstawowych potrzeb życiowych. Ponadto wzięto pod uwagę, iż skarżąca nie posiada oszczędności pieniężnych ani przedmiotów wartościowych.
Z tych względów na podstawie art. 245 § 3 i art. 246 § 1 pkt 1 w związku z art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono, jak w sentencji postanowienia.