Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wanda Zielińska - Baran po rozpoznaniu w dniu 16 września 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Wójta Gminy [...] na postanowienie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] czerwca 2015 r., [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej postanawia: 1. odrzucić skargę, 2. zwrócić skarżącemu kwotę 100 (sto) złotych uiszczoną tytułem wpisu od skargi.
W piśmie z dnia 24 lipca 2015 r. Wójt Gminy [...] wniósł bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę postanowienie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] czerwca 2015 r., [...], którym utrzymano w mocy postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2014 r., nr [...] wymierzające Wójtowi Gminy [...] karę pieniężną w kwocie 5000 zł za zwłokę w wydaniu decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego polegającej na budowie linii elektroenergetycznych kablowych na terenie nieruchomości położonych w obrębach N., M., S., C.
Skarga wpłynęła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w dniu 27 lipca 2015 r., następnie w dniu 6 sierpnia 2015 r. została przekazana Ministrowi Infrastruktury i Rozwoju celem udzielenia odpowiedzi na skargę i nadesłania akt sprawy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu, ponieważ została wniesiona z uchybieniem ustawowego terminu.
Zgodnie z art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm. dalej zwanej P.p.s.a.), skargę wnosi się w terminie 30 dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. Z kolei art. 54 § 1 P.p.s.a. stanowi, że skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi.
Z akt sprawy wynika, że zaskarżone postanowienie zawierało prawidłowe pouczenie o terminie i sposobie wniesienia skargi do sądu administracyjnego i zostało doręczone Wójtowi Gminy [...] w dniu 25 czerwca 2015 r.
Skarżący nadał skargę w urzędzie pocztowym w dniu 24 lipca 2015 r. (data stempla pocztowego) bezpośrednio do Sądu, a więc wbrew zasadzie wynikającej z powołanego art. 54 § 1 P.p.s.a. Dlatego daty nadania skargi w placówce pocztowej nie można jednak uznać za dzień złożenia skargi.
Skoro skarżący zdecydował się nadać skargę bezpośrednio do Sądu, to po wpłynięciu jej do Sądu zarejestrowana została w dzienniku korespondencji ogólnej, a następnie, w wykonaniu zarządzenia Przewodniczącej Wydziału IV z dnia 28 lipca 2015 r. przekazana w dniu 6 sierpnia 2015 r. (złożona osobiście - data prezentaty) organowi celem udzielenia odpowiedzi na skargę i nadesłania akt sprawy.
Skoro zaskarżone postanowienie zostało doręczone skarżącemu w dniu 25 czerwca 2015 r. to ostatni dzień 30 dniowego terminu na wniesienie skargi do Sądu upłynął w dniu 27 lipca 2015 r., (ze względu na to, że ostatni dzień terminu - 25 lipca wypadał w sobotę, a 26 lipca w niedzielę). Natomiast skarga w niniejszej sprawie została skutecznie wniesiona w dniu 6 sierpnia 2015 r. czyli po upływie tego terminu.
Z tego względu na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 P.p.s.a. skarga podlegała odrzuceniu.