Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Grzegorz Czerwiński po rozpoznaniu w dniu 17 października 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku G. K. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] grudnia 2010 r. znak: [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej postanawia odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Postanowieniem z dnia 25 marca 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę G. K. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] grudnia 2010 r. w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej. W uzasadnieniu orzeczenia Sąd wyjaśnił, że przyczyną odrzucenia skargi było przekroczenie terminu do jej wniesienia, spowodowane skierowaniem przesyłki zawierającej skargę bezpośrednio do Sądu, a nie za pośrednictwem organu administracji. Odpis postanowienia doręczono skarżącemu w dniu 4 kwietnia 2011 r. (zwrotne potwierdzenie odbioru znajduje się na karcie nr 88 akt sprawy).
W dniu 18 maja 2011 r. (data stempla pocztowego), skarżący złożył do Sądu, za pośrednictwem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi, pismo z dnia 14 maja 2011 r., sprecyzowane następnie pismem z dnia 17 czerwca 2011 r., w którym zawarł wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na powołaną decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
Uzasadniając przedmiotowe żądanie, G. K. wywiódł, że jest rybakiem, nie zna się dobrze na prawie i nie zrozumiał należycie pouczenia zawartego w decyzji Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Dlatego jego skarga została wysłana w terminie, jednakże błędnie zaadresowana bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, a nie do organu administracji. Skarżący wskazał też, że nie wniósł skargi kasacyjnej od postanowienia z dnia 25 marca 2011 r., ponieważ "zasięgnął wiedzy" i poinformowano go, że nie ma szans na wygranie sprawy przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 86 § 1 zd. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej powoływanej również jako ppsa, jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
W świetle art. 87 § 1 ppsa, pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Jednakże, stosownie do treści art. 87 § 3 ppsa wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się za pośrednictwem organu. Z kolei stosownie do treści art. 87 § 4 ppsa, równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
W myśl art. 88 ppsa, sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu.
Mając na względzie treść powołanych przepisów, na wstępie należy wskazać, że strona prawidłowo złożyła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi za pośrednictwem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Dopełniła tym samym warunku formalnego tej czynności, określonego w art. 87 § 3 ppsa.
Odnosząc się z kolei do wymogu określonego w art. 87 § 4 ppsa należy przyjąć, że przepis ten nie ma zastosowania w sytuacji, gdy czynność w postępowaniu sądowym została podjęta już wcześniej, chociaż bezskutecznie (por. J. P. Tarno. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz. Warszawa 2004, str. 149). Zatem, w razie złożenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi już po jej odrzuceniu nie ma potrzeby ponownego składania skargi. Żądanie powtórnego załączenia skargi stanowiłoby w takim przypadku nadmierny rygoryzm formalny.