Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Zyglewska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 25 lipca 2018 r. skargi kasacyjnej S. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 kwietnia 2018 r., sygn. akt IV SA/Wa 2785/17, w sprawie ze skargi S. R. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] sierpnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia postanawia odrzucić skargę kasacyjną.
Pismem z 10 lipca 2018 r. profesjonalny pełnomocnik strony skarżącej został wezwany do uzupełnienia braków skargi kasacyjnej z 18 czerwca 2018 r. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 6 kwietnia 2018 r., sygn. akt IV SA/Wa 2785/17, poprzez nadesłanie:
- pisma zawierającego wniosek o rozpoznanie sprawy na rozprawie albo oświadczenie o zrzeczeniu się rozprawy;
- 7 odpisów pisma uzupełniającego ww. braki formalne skargi kasacyjnej;
- 7 odpisów skargi kasacyjnej poświadczonych za zgodność z oryginałem, w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania pod rygorem odrzucenia skargi kasacyjnej (art. 178 p.p.s.a.).
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Skargę kasacyjną należało odrzucić.
Na wstępie poczynionych rozważań należy wskazać, że zgodnie z art. 178 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., poz. 1369; dalej jako "p.p.s.a."), wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.
Stosowanie zaś m.in. do treści art. 176 § 2 p.p.s.a. skarga kasacyjna powinna czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma w postępowaniu sądowym oraz zawierać wniosek o jej rozpoznanie na rozprawie albo oświadczenie o zrzeczeniu się rozprawy. Ponadto do pisma strony należy dołączyć jego odpisy i odpisy załączników dla doręczenia ich stronom, a ponadto jeżeli w sądzie nie złożono załączników w oryginale, po jednym odpisie każdego załącznika do akt sądowych (art. 47 § 1 p.p.s.a.). Gdy skarga kasacyjna nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa do usunięcia braków w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi kasacyjnej (art. 177a p.p.s.a.). O takim braku formalnym można mówić między innymi wówczas, gdy strona wnosząca skargę kasacyjną, nie dołączyła odpowiedniej liczby odpisów wniosku o rozpoznanie sprawy na rozprawie albo oświadczenia o zrzeczeniu się rozprawy, co uniemożliwia nadanie takiemu pismu procesowemu dalszego, prawidłowego biegu.
Wskazać należy, że problem braku formalnego w postaci nieprzedłożenia odpisów wnoszonych do sądów administracyjnych pism procesowych był przedmiotem uchwały składu siedmiu sędziów NSA z 18 grudnia 2013 r., sygn. akt I OPS 13/13. Wskazana uchwała w swojej sentencji zawiera wykładnię art. 49 § 1 i art. 47 § 1 p.p.s.a., która znajduje zastosowanie także w rozpoznawanej sprawie, w myśl której nieprzedłożenie wymaganych przez art. 47 § 1 p.p.s.a. odpisów wniesionego pisma jest brakiem istotnym, tj. takim, który uniemożliwia nadanie danemu pismu dalszego prawidłowego biegu. Prezentowane stanowisko stosowane jest odpowiednio w orzecznictwie sądów administracyjnych odnośnie braków formalnych skargi kasacyjnej.
Analiza akt sądowych sprawy wskazuje, że korespondencja zawierająca wezwanie do uzupełnienia braków skargi kasacyjnej została prawidłowo doręczona profesjonalnemu pełnomocnikowi. W wykonaniu wezwania z 10 lipca 2018 r. profesjonalny pełnomocnik nadesłał: wniosek o rozpoznanie sprawy na rozprawie, 7 odpisów tego wniosku oraz 7 odpisów skargi kasacyjnej. Przesyłając jednakże 7 odpisów wniosku o przeprowadzenie rozprawy, które nie zostały podpisane przez profesjonalnego pełnomocnika, nie uczyniono w pełni zadość wezwaniu z 10 lipca 2018 r. Każde pismo procesowe musi być bowiem podpisane własnoręcznie przez umocowanego przez stronę pełnomocnika (art. 46 § 1 pkt 4 p.p.s.a.).
W tym stanie rzeczy Sąd, na podstawie art. 178 w zw. z art. 177a p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.