Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Szymańska po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Stowarzyszenia [...] o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w sprawie ze skargi Stowarzyszenia [...] na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności postanowienia postanawia: odrzucić wniosek.
Postanowieniem z dnia 21 października 2015 r., sygn. akt IV SA/Wa 2928/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę Stowarzyszenia [...] (dalej zwane "Stowarzyszeniem") na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] sierpnia 2015 r. w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności postanowienia.
Stowarzyszenie pismem z dnia 9 listopada 2015 r. wniosło zażalenie na postanowienie z dnia 21 października 2015 r. odrzucające skargę.
Następnie pismem z dnia 23 listopada 2015 r. Stowarzyszenie wystąpiło z wnioskiem o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi.
W odpowiedzi na wezwanie Sądu, Stowarzyszenie pismem z dnia 14 stycznia 2016 r. podtrzymało wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
W rozpoznawanej sprawie Stowarzyszenie wniosło dwa środki prawne w postaci zażalenia i wniosku o przywrócenie terminu. Natomiast w orzecznictwie sądowym ukształtowany jest pogląd, że czynności procesowe polegające na złożeniu środka zaskarżenia wydanego na skutek uchybienia przez stronę terminowi procesowemu i wniosku o przywrócenie terminu do dokonania czynności, wykluczają się wzajemnie zarówno z powodu konkurencyjności zawartych w nich wniosków zmierzających do wywołania przeciwstawnych skutków procesowych, ale i sprzeczności wewnętrznej ich podstaw. Wniosek o przywrócenie terminu jest oparty na twierdzeniu, że do uchybienia terminowi doszło, jednakże nastąpiło to bez winy strony, która w takim wniosku wskazuje przyczyny usprawiedliwiające to uchybienie. Natomiast środek zaskarżenia od orzeczenia wydanego na skutek uchybienia przez stronę terminowi do dokonania czynności procesowej jest oparty na twierdzeniu, że do uchybienia nie doszło, a sąd zajął w tej kwestii błędne stanowisko (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 maja 2004 r., sygn. akt FZ 61/04 (niepubl.) oraz postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 15 listopada 1999 r., sygn. akt II CZ 120/02, LEX 110559).
Złożenie wniosku o przywrócenie terminu uwarunkowane jest przede wszystkim tym, by termin do podjęcia czynności procesowej upłynął. Dopiero wówczas bowiem czynność taka staje się bezskuteczna w świetle art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej zwanej "P.p.s.a.", zaś zgodnie z art. 86 § 2 tej ustawy przywrócenie terminu nie jest dopuszczalne, jeżeli uchybienie terminu nie powoduje dla strony ujemnych skutków w zakresie postępowania sądowego.
W sytuacji, gdy strona złożyła środek zaskarżenia od orzeczenia wydanego na skutek uchybienia terminowi do dokonania czynności procesowej, początek biegu terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do dokonania tej czynności wyznaczać będzie data doręczenia orzeczenia rozstrzygającego w przedmiocie złożenia środka zaskarżenia (tak: Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 17 grudnia 2009 r., sygn. akt I GZ 120/09, LEX 582456). Zatem taki wniosek o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej należy uznać za niedopuszczalny z mocy samej ustawy, w trybie art. 88 powołanej ustawy i z tej przyczyny za podlegający odrzuceniu.