Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Michał Majcher po rozpoznaniu w dniu 14 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W. S. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi W.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy
Wyrokiem z dnia 23 marca 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę wniesioną przez W. S. w niniejszej sprawie.
Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczono Skarżącemu w dniu 18 maja 2018 r., wraz z pouczeniem o przysługującej skardze kasacyjnej.
W dniu 15 czerwca 2018 r. W. S., złożył na urzędowym formularzu wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata. We wniosku podał, że znajduje się w trudnej sytuacji majątkowej. Wskazał, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z żoną. Oświadczył, że jest właścicielem mieszkania o pow. 50 m2, działki o pow. 400 m2, jest również właścicielem ciągnika rolniczego o wartości ok. 10000 zł. Podał, że nie posiada oszczędności ani papierów wartościowych. Utrzymuje się z emerytury w wysokości 2900 zł, jego żona otrzymuje zaś emeryturę w wysokości 1800 zł.
Jako zobowiązania i stałe wydatki wskazał: rata pożyczki - 1000 zł, czynsz za mieszkanie - 550 zł, opłaty za media - 300 zł, leki - 250 zł, podatki 600 zł.
W piśmie z dnia 8 sierpnia 2018r. wezwano Skarżącego do nadesłania, w terminie 14 dni:
a) wyciągów z posiadanych przez niego i jego żonę (E.) rachunków bankowych, kont oszczędnościowych, w tym kont i lokat dewizowych oraz lokat terminowych z okresu ostatnich trzech miesięcy,
b) odcinka emerytury W. S. i E.S. za ostatni miesiąc, o ile emerytury nie są przekazywana na konto bankowe,
c) kopii dokumentów potwierdzających ponoszenie wydatków (za mieszkanie, media, wyżywienie, leki itp.) za ostatnie 3 miesiące,
d) kopii decyzji właściwego organu administracji określającej wysokość zobowiązań z tytułu podatku od nieruchomości/podatku rolnego za 2018 rok;
e) informacji, na jaki cel został zaciągnięty kredyt/pożyczka, jaka jest miesięczna rata kredytu/pożyczki i kiedy nastąpi spłata ostatniej raty,
f) informacji do jakich celów wykorzystywany jest ciągnik rolniczy, skoro wnioskodawca, jak oświadczył, posiada jedynie działkę o pow. 400 m2.
W odpowiedzi na to wezwanie Skarżący nadesłał kopię karty informacyjnej leczenia szpitalnego żony, zaświadczenie o wysokości pożyczki (40000 zł) i stanu zadłużenia na dzień 22.08.2018 r. - 2487 zł. (jak wskazał, pożyczka została zaciągnięta na pomoc dla dziecka przy kupnie mieszkania) kopie potwierdzeń zapłat podatku od nieruchomości, kopię decyzji o waloryzacji emerytury żony, wyciąg z konta bankowego - saldo końcowe na dzień 24 sierpnia 2018 r. - 29454,08 zł.
Referendarz sądowy zważył, co następuje:
Stosownie do art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 - dalej zwanej Ppsa) przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
Z konstrukcji tego przepisu wynika, że to na wnioskodawcy ciąży obowiązek wykazania, iż znajduje się w sytuacji materialnej uprawniającej do przyznania mu prawa pomocy. Instytucja przyznania prawa pomocy ma charakter wyjątkowy jest stosowana tylko w przypadkach osób, które wykażą, że znajdują się w trudnej sytuacji materialnej. Do osób tych można zaliczyć osoby rzeczywiście ubogie, które ze względu na okoliczności życiowe pozbawione są środków do życia bądź środki te są bardzo ograniczone i zaspokajają tylko podstawowe potrzeby życiowe (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 stycznia 2017 r., sygn. II OZ 25/17). Ponadto udzielenie stronie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym jest formą jej dofinansowania z budżetu państwa i sprowadzać się powinno do przypadków, w których zdobycie środków na sfinansowanie jej udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście obiektywnie niemożliwe. Dopiero gdy środki, którymi dysponuje wnioskodawca, okażą się niewystarczające, można wystąpić o przyznanie prawa pomocy.