Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Jakub Linkowski po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. M. oraz T. C. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi J. M. , T. C. i U. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] [...] [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji
Pismem z 14 stycznia 2014 r. J. M. oraz T. C. (dalej: "skarżący") wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z [...] grudnia 2013 r. w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy.
Jednocześnie ze złożeniem skargi skarżący wnieśli o wstrzymanie ww. decyzji. W uzasadnieniu wniosku podnieśli, że przedmiotowa decyzja umożliwia Wnioskodawcy złożenie wniosku o pozwolenie na budowę. Uzyskanie pozwolenia na budowę, a przede wszystkim rozpoczęcie budowy, skutkowało będzie nieodwracalnymi skutkami. Budowa jakiegokolwiek budynku na tym terenie będzie wymagać prawdopodobnie wycinką części drzew jak również skutkować może podniesieniem terenu, przez co działka i dom skarżących mogą być zalewane w razie powodzi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej: "p.p.s.a."), wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Natomiast w myśl art. 61 § 3 tej ustawy, po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeśli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Wymieniony w powyższym przepisie katalog przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonania zaskarżonego rozstrzygnięcia jest zamknięty. Ustawodawca szczegółowo i rygorystycznie wyznaczył sądowi orzekającemu w przedmiocie wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu przesłanki orzeczenia zgodnego z roszczeniem wnioskującego, uzależniając tę możliwość od wykazania istnienia niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Jest bowiem stanem niepożądanym niewykonywanie ostatecznych aktów administracyjnych, a prawo wnoszenia skarg do sądu administracyjnego nie może zakłócać prawidłowego funkcjonowania procesu stosowania i realizowania norm prawa administracyjnego. Oznacza to, że o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji sąd administracyjny może orzec tylko, gdy stwierdzi, że wykonanie tej decyzji rodzi niebezpieczeństwo spowodowania szkody (majątkowej, a także niemajątkowej), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego.
Przystępując do oceny zasadności przedmiotowego wniosku należy zauważyć, że decyzja ustalająca warunki zabudowy ma charakter aktu stwierdzającego, że zamierzona inwestycja jest zgodna z ładem przestrzennym, obowiązującym dla miejsca jej realizacji. Nie wywołuje ona żadnych skutków materialnych, a organy administracji publicznej nie mają możliwości użycia przymusu państwowego do doprowadzenia do stanu zgodnego z treścią zaskarżonej decyzji. Decyzja ta - jako pierwszy etap procesu inwestycyjnego - daje inwestorowi prawo do wystąpienia do organu administracji architektoniczno-budowlanej o pozwolenie na budowę. Nie stanowi jednak ona aktu, który dawałby podstawę inwestorowi do rozpoczęcia robót budowlanych i realizacji planowanej inwestycji. Tym samym nie może ona naruszać na tym etapie inwestycyjnym żadnych praw skarżących, a w konsekwencji nie może wyrządzić im znacznej szkody lub wywołać nieodwracalnych skutków. Ewentualnemu wstrzymaniu wykonania będzie mogła podlegać decyzja o pozwoleniu na budowę i w tym postępowaniu zabezpieczone będą mogły być interesy skarżących.
Wobec powyższego, mając na uwadze rygorystyczne kryteria, jakie ustawodawca wyznaczył sądowi orzekającemu w przedmiocie wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu należy uznać, że w przedmiotowej sprawie brak jest podstaw do zastosowania ochrony w postępowaniu sądowoadministracyjnym, przewidzianej w art. 61 § 3 powoływanej ustawy.
W tym stanie rzeczy Sąd, na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a., orzekł jak w postanowieniu.