Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Aneta Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku R. B. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi R. B. na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy nadania statusu uchodźcy postanawia: odrzucić wniosek o przywrócenie terminu.
R. B. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, za pośrednictwem organu, skargę na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia [...] lipca 2015 r. w przedmiocie odmowy nadania statusu uchodźcy, doręczoną skarżącemu w dniu 21 lipca 2015 r.
Ze zwrotnego potwierdzenia odbioru załączonego do decyzji Rady do Spraw Uchodźców z dnia [...] lipca 2015 r. wynika, że skarżący odebrał przesyłkę w dniu 21 lipca 2015 r., co oznacza, że decyzja została mu doręczona w dniu 21 lipca 2015 r. W związku z tym, trzydziestodniowy termin do złożenia skargi upłynął bezskutecznie w dniu 20 sierpnia 2015 r. Skarżący złożył skargę w dniu 25 sierpnia 2015 r., a więc z uchybieniem ustawowego terminu.
W dniu 12 stycznia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę R. B. ze względu na uchybienie przez skarżącego terminowi do jej wniesienia.
Pismem z dnia 11 lutego 2016 r. (data nadania w urzędzie pocztowym), R. B. wniósł o przywrócenie terminu do złożenia skargi, stwierdzając, że nie był świadomy, iż termin ten wynosił trzydzieści dni oraz że chce zalegalizować swój status prawny w Polsce.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 53 § 1 i art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), skargę wnosi się do sądu administracyjnego w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie, za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi.
Z art. 85 P.p.s.a. wynika, że czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna, natomiast na podstawie art. 86 § 1 P.p.s.a. jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym. Z kolei na podstawie art. 87 § 1 P.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2), a wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (§ 3). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (§ 4). Spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym. Na postanowienie przysługuje zażalenie (art. 88 P.p.s.a.).
W niniejszej sprawie, postanowienie z dnia 12 stycznia 2016 r. o odrzuceniu skargi skarżącego ze względu na uchybienie terminowi do jej wniesienia zostało doręczone skarżącemu w dniu 1 lutego 2016 r. Zgodnie z terminem wskazanym w art. 87 § 1 P.p.s.a., skarżący mógł złożyć wniosek o przywrócenie terminu najpóźniej w dniu 8 lutego 2016 r., a więc w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, tj. od czasu, gdy z treści postanowienia z dnia 12 stycznia 2016 r. dowiedział się o tym, iż wniósł skargę z uchybieniem terminu. Skarżący wniósł o przywrócenie terminu do złożenia skargi w dniu 11 lutego 2016 r., a więc z uchybieniem w/w terminu - jego wniosek był spóźniony (art. 88 P.p.s.a.).
Na marginesie należy wskazać, że skarżący został prawidłowo pouczony w skarżonej przez niego decyzji Rady do Spraw Uchodźców z dnia [...] lipca 2015 r. o terminie wniesienia skargi. Decyzję tę skarżący osobiście odebrał w dniu 21 lipca 2015 r. W ocenie Sądu, zatem, argumentacja skarżącego, dotycząca jego niewiedzy w odniesieniu do terminu na złożenie skargi byłaby, w razie terminowego złożenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi, nieprzekonująca.
Mając powyższe na względzie, Sąd, na podstawie art. 88 w zw. z art. 86 i 87 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.