Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Karolina Kisielewicz - Malec po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. W. o ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi J. W. w przedmiocie odmowy wniesienia pod obrady Rady Gminy projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia; - ustanowić dla J. W. adwokata
Skarżący J. W. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę, w której zarzucił Wójtowi Gminy S. niezgodną z prawem odmowę wniesienia pod obrady Rady Gminy projektu zmian w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
Postanowieniem z dnia 21 marca 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił tę skargę.
W dniu 13 kwietnia 2010 r. J. W. zwrócił się do Sądu z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w formie ustanowienia adwokata. W ocenie skarżącego jego sytuacja majątkowa oraz nieznajomość prawa powoduje, że spełnia przesłanki do otrzymania prawa pomocy w zakresie częściowym.
Z zawartego w formularzu PPF oświadczenia wynika, że źródłem utrzymania skarżącego jest dochód w wysokości 1500 zł. miesięcznie. Żona skarżącego jest w zaawansowanej ciąży i przebywa na zasiłki chorobowym (300 zł.). Rodzina skarżącego nie ma żadnych oszczędności ani przedmiotów majątkowych. W październiku 2009r. ich gospodarstwo rolne spłonęło.
Stwierdzono, co następuje:
Wniosek o przyznanie prawa pomocy zasługuje na uwzględnienie.
J. W. ubiega się o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym polegającym na pokryciu ze środków Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wynagrodzenia zawodowego pełnomocnika (adwokata). Ze względu na tak określone granice wniosku, zobowiązany jest on udowodnić, że poniesienie kosztów wynagrodzenia adwokata spowoduje uszczerbek na poziomie koniecznego utrzymania jego rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz. U, Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej jako p.p.s.a.
Przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym stanowi pomoc finansową, udzielaną przez państwo podmiotom uczestniczącym w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Ponieważ rezultatem przyznania prawa pomocy jest powiększanie wydatków budżetu państwa, sytuacja majątkowa i rodzinna wnioskujących o prawo pomocy powinna być ustalona ze szczególną wnikliwością.
Sygn. akt IV SA/Wa 319/10
Warto też podkreślić, że to na wnioskodawcy spoczywa ciężar udowodnienia, takiej sytuacji majątkowej, która uniemożliwia choćby częściowe uczestniczenie w kosztach finansowych postępowania sądowego.
W ocenie Sądu skarżący nie ma wystarczających możliwości do pokrycia kosztów wynagrodzenia adwokata. Poniesienie tego wydatku z pewnością spowodowałoby powstanie uszczerbku na poziomie utrzymania skarżącego oraz jego żony. Rodzina skarżącego uzyskuje co prawda stałe dochody, jednak ich wysokość (1800 zł brutto) jest zbyt niska dla ustanowienia zawodowego pełnomocnika.
Wyjaśnić należy, że jedyną przesłanką ustawową przyznania prawa pomocy jest kryterium ekonomiczne bazujące na sytuacji materialne - bytowej osoby wnioskującej o tę pomoc. Dlatego pozbawionym jakiegokolwiek znaczenia dla rozpoznania wniosku jest podnoszony przez skarżącego argument o braku wykształcenia prawniczego,
Z tych względów na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 postanowiono jak w sentencji.