Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Piotr Korzeniowski po rozpoznaniu w dniu 8 stycznia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. R. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] września 2015 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego postanawia: odrzucić skargę.
W piśmie z dnia 6 października 2015 r. A. R. wniosła za pośrednictwem organu do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] września 2015 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania wymienionej z pobytu stałego z lokalu nr [...] położonego przy ul. [...] w W.
Zarządzeniami z dnia 20 października 2015 r. Przewodnicząca Wydziału wezwała skarżącą do uzupełnienia, w terminie siedmiu dni pod rygorem odrzucenia skargi, jej braków formalnych i fiskalnych poprzez nadesłanie dwóch odpisów skargi i uiszczenie wpisu sądowego w kwocie 100,-zł.
Wezwania powyższe, wraz ze stosownymi pouczeniami o konsekwencjach ich niewykonania, zostały skutecznie doręczone skarżącej w dniu 2 listopada 2015 r. Zatem siedmiodniowy termin do dokonania powyższej czynności bezskutecznie upłynął w dniu 9 listopada 2015 r. Pomimo tego, do dnia podjęcia niniejszego rozstrzygnięcia, skarżąca nie wykonała zarządzeń Przewodniczącej Wydziału. Złożyła natomiast w dniu 10 listopada 2015 r. osobiście w Biurze Podawczym tutejszego Sądu wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zasadą wyrażoną w art. 230 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.), jest, że od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji pobiera się wpis stosunkowy lub stały, a pismem takim jest między innymi skarga. Stosownie zaś do treści art. 220 § 1 tej ustawy, sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata, zaś art. 220 § 3 powołanej ustawy stanowi, że skarga, od której pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlega odrzuceniu przez sąd, a jak wynika z akt sprawy skarżąca nie wykonała zarządzenia Przewodniczącej Wydziału i nie uiściła wymaganego wpisu sądowego. Skarżąca zamiast uiścić należny wpis, zastępczo złożyła wniosek o zwolnienie od jego uiszczenia, jednakże uczyniła to z uchybieniem terminu wyznaczonego do uiszczenia wpisu.
Wyjaśnić w tym miejscu należy, że wprawdzie dopuszczalnym jest, że strona po otrzymaniu wezwania do uiszczenia wpisu sądowego, może złożyć wniosek o przyznanie jej prawa pomocy w zakresie zwolnienia jej od jego uiszczenia, jednakże wniosek taki powinien być złożony w terminie zakreślonym przez Sąd do uiszczenia wpisu. Zasadą jest bowiem, że zwolnienie od kosztów sądowych następuje z datą wydania postanowienia w tym przedmiocie i nie działa wstecz. Zatem wniosek o przyznanie prawa pomocy wywołuje skutki dopiero od chwili jego wniesienia, a zatem nie obejmuje on zwolnienia od kosztów, do uiszczenia których strona zobowiązana była w terminie, który upłynął przed jego złożeniem. Jeżeli strona ma przejściowe, a nawet stałe problemy finansowe wpływające na możność uiszczenia opłat sądowych, w takiej sytuacji uprawniona jest do złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy, jednakże wniosek ten musi zostać złożony w terminie otwartym do uiszczenia wpisu [por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 grudnia 2010 r., sygn. akt II OZ 1261/10 (LEX nr 844719) i z dnia 28 sierpnia 2007 r., sygn. akt I OZ 605/07 (niepubl.) oraz postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 marca 2006 r., sygn. akt IV SA/Wa 2273/05 (LEX nr 886225)]. Dla rozpoznania niniejszej skargi złożony w dniu 10 listopada 2015 r. wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych nie ma jednak znaczenia, gdyż złożony został po upływie terminu do uiszczenia wpisu, zakreślonego w zarządzeniu z dnia 20 października 2015 r. Zatem, aby wniosek o zwolnienie od wpisu od przedmiotowej skargi mógł wywrzeć określony skutek prawny, skarżąca powinna była wnieść go w terminie wyznaczonym do uiszczenia wpisu od tej skargi, tj. najpóźniej w dniu 9 listopada 2015 r. Tymczasem wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych, złożony bezpośrednio w Biurze Podawczym tutejszego Sądu w dniu 10 listopada 2015 r., jest w świetle treści art. 85 powołanej ustawy bezskuteczny i nie wywołuje żadnych skutków prawnych w stosunku do obowiązku uiszczenia wpisu sądowego od skargi ze względu na wystąpienie negatywnej przesłanki wykluczającej uwzględnienie faktu jego złożenia, a to z tej przyczyny, że złożony został z jednodniowym uchybieniem terminu zakreślonego do uiszczenia wpisu sądowego od skargi.
Skarga podlega odrzuceniu również i z tej przyczyny, że skarżąca nie nadesłała wymaganych odpisów skargi dla doręczenia ich występującym w sprawie uczestnikom postępowania, co obliguje Sąd do odrzucenia skargi, stosownie do treści art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, w świetle którego sąd odrzuca skargę, jeżeli w wyznaczonym terminie nie uzupełniono jej braków formalnych. Stanowisko to jest zgodne z uchwałą składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 grudnia 2013 r., sygn. akt I OPS 13/13 (dostępna na stronie internetowej orzeczeń sądów administracyjnych: http://orzeczenia.nsa.gov.pl), w świetle której niedołączenie przez skarżącego wymaganej liczby odpisów skargi jest brakiem formalnym skargi, o którym mowa w art. 49 § 1 w związku z art. 57 § 1 tej ustawy, uniemożliwiającym nadanie skardze prawidłowego biegu, który nie może być usunięty przez sporządzenie odpisów skargi przez sąd.
Z powyższych względów, na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 i art. 220 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.