Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Sędzia WSA - Marian Wolanin po rozpoznaniu w dniu 2 kwietnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. S. na decyzję Ministra Środowiska z dnia [...] lutego 2003 r. nr [...] w przedmiocie odpadów postanawia: - umorzyć postępowanie sądowe.
K. S. wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę na decyzję Ministra Środowiska z dnia [...] lutego 2003 r. w przedmiocie odpadów.
Postanowieniem z dnia 25 czerwca 2004 r. postępowanie sądowe w sprawie zostało zawieszone przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie z uwagi na śmierć skarżącego J. B.
Następnie w sprawie ustalono, iż następcami prawnym po zmarłym skarżącym są S. B., B. I., A. G. oraz R. S.
Wobec powyższego postępowanie sądowe, stosownie do art. 128 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 zwana dalej P.p.s.a.), zostało podjęte postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 kwietnia 2009 r.
Natomiast skarżący K. S. pismem procesowym z dnia 29 listopada 2008 r. cofnął skargę.
Wobec powyższego Sąd stwierdził, że dokonane w/w pismem procesowym cofnięcie skargi jest dopuszczalne oraz skuteczne w świetle przepisu art. 60 ustawy P.p.s.a, zgodnie z którym, w przypadku cofnięcia skargi przez skarżącego Sąd może uznać cofnięcie za niedopuszczalne tylko w sytuacji, gdy zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
W tej sytuacji, na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 ustawy P.p.s.a., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł jak w sentencji postanowienia.