Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie ustalenia odszkodowania
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Szymańska po rozpoznaniu w dniu 1 kwietnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Prezydenta Miasta [...] na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania postanawia: umorzyć postępowanie sądowe.

Uzasadnienie

Prezydenta Miasta [...] (dalej zwany "skarżącym") wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] grudnia 2015 r. w przedmiocie ustalenia odszkodowania.

W odpowiedzi na skargę Minister Infrastruktury i Budownictwa poinformował, że decyzją z [...] lutego 2016 r. nr [...] uwzględnił skargę w całości w trybie art. 54 § 3 P.p.s.a. oraz uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania organowi I instancji.

Skarżący pismem z 15 marca 2016 r. cofnął skargę z uwagi na jej uwzględnienie przez organ.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Postępowanie sądowe należało umorzyć.

Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej jako "P.p.s.a.") skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.

Z ww. przepisu wynika, że Sąd rozpoznający wniosek strony skarżącej w przedmiocie cofnięcia skargi dokonuje w określonych granicach merytorycznej kontroli zaskarżonego rozstrzygnięcia. Sąd ten musi mieć na względzie by cofnięcie skargi nie zmierzało do obejścia prawa, jak również by wskutek cofnięcia skargi nie pozostały w obrocie prawnym akty lub czynności dotknięte wadą nieważności.

Sąd rozpoznając wniosek skarżącego z 15 marca 2016 r. uznał go za cofnięcie skargi i nie stwierdził jednocześnie, aby w sprawie wystąpiły przesłanki wyłączające skuteczność cofnięcia skargi, o których mowa w art. 60 P.p.s.a.

W tym stanie rzeczy Sąd, na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 oraz § 2 w związku z art. 60 P.p.s.a., umorzył postępowanie.

Strona 1/1