Wniosek w przedmiocie odmowy nadania statusu uchodźcy
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Aneta Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 1 kwietnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku V. G. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi V. G. na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy nadania statusu uchodźcy postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

V. G. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy nadania statusu uchodźcy. W skardze wniósł o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, swojego wniosku nie uzasadnił.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z zasadą przyjętą w art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi [(Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej w skrócie: P.p.s.a.], wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania decyzji czy postanowienia. Natomiast w myśl art. 61 § 3 tej ustawy, po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeśli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.

Powyższy przepis zawiera dwie przesłanki warunkujące wstrzymanie wykonania zaskarżonego orzeczenia, mianowicie niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Katalog tych przesłanek jest więc zamknięty. Na etapie rozpoznania wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji lub postanowienia Sąd nie bada zasadności samej skargi.

Z treści powołanego art. 61 § 3 P.p.s.a. wynika, że to strona, która żąda "ochrony tymczasowej" jest zobowiązana do wskazania przesłanek jej zastosowania. Oczywiście, na etapie rozpoznawania wniosku o wstrzymanie wykonania postanowienia sąd powinien wziąć pod rozwagę wszelkie okoliczności, jednak przyjęcie takiego poglądu nie może prowadzić do całkowitego zwolnienia strony z podania jakichkolwiek przyczyn mających uzasadniać wstrzymanie wykonania i w konsekwencji do przerzucania w całości ciężaru wskazania tych przesłanek na sąd administracyjny.

Podkreślenia wymaga, że uzasadnienie wniosku o wstrzymanie wykonania postanowienia nie stanowi wymogu formalnego, lecz jest materialnoprawną argumentacją wniosku. Dlatego treść uzasadnienia wniosku nie podlega badaniu pod względem formalnym i ewentualnemu wezwaniu do jego uzupełnienia, natomiast jest oceniana z punktu widzenia zasadności wniosku.

Skarżący, wnosząc o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, nie uzasadnił swojego żądania, nie przedstawił żadnego argumentu wskazującego na potrzebę czy konieczność wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. Argumenty przywoływane w uzasadnieniu zarzutów skargi w żaden sposób nie przemawiają za wstrzymaniem wykonania aktu, nie wskazują też, by okoliczności sprawy mogły spowodować zaistnienie ustawowej przesłanki warunkującej wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.

W tym stanie rzeczy na podstawie art. 61 § 3 i § 5 P.p.s.a., należało orzec jak w sentencji.

Strona 1/1