Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj po rozpoznaniu w dniu 6 grudnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku E. J. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi E. J. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia czynności materialno-technicznej zameldowania postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Postanowieniem z dnia 22 marca 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę E. J. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2015 r. w przedmiocie uchylenia czynności materialno-technicznej zameldowania, z uwagi na wniesienie skargi po upływie ustawowego terminu.
Jak wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru znajdującego się w aktach sprawy, odpis ww. postanowienia doręczono skarżącej w dniu 15 kwietnia 2016 r.
W dniu 22 kwietnia 2016 r. (data nadania pisma w urzędzie pocztowym) skarżąca złożyła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. W uzasadnieniu wskazała, że nie została w należyty sposób pouczona przez organ administracji o wynikającym z art. 83 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi obowiązku korzystania z usług operatora publicznego, którym jest Poczta Polska S.A. Ponadto stwierdziła, że przesyłka zawierająca zaskarżoną decyzję została odebrana przez osobę nieupoważnioną i przekazana do jej rąk dopiero w dniu 7 stycznia 2016 r., przy czym na podstawie informacji otrzymanych od osoby przekazującej przesyłkę zrozumiała, że przesyłka została doręczona w dniu przekazania. Wyjaśniła, iż w dniu 5 stycznia 2016 r. przebywała jeszcze w sanatorium w K. (na dowód czego przedłożyła fakturę VAT z sanatorium) oraz dodała, że nie upoważniła nikogo do odbioru korespondencji, lecz wielokrotnie zastrzegała, by nie odbierać kierowanych do niej przesyłek. Skarżąca oświadczyła, że składając skargę była przekonana o dochowaniu terminu, który według jej wiedzy miał upłynąć dopiero w dniu 8 stycznia 2016 r. W ocenie skarżącej, niedochowanie terminu nastąpiło wskutek okoliczności, na które nie miała wpływu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Stosownie do art. 86 § 1 w zw. z art. 87 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), dalej "p.p.s.a." jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu wydając postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia na posiedzeniu niejawnym. W piśmie tym należy m.in. uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
W orzecznictwie przyjmuje się, że przywrócenie terminu może nastąpić, gdy spełnione zostały łącznie następujące przesłanki: wniosek o przywrócenie terminu został złożony w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu; zainteresowany uprawdopodobnił, że uchybił terminowi bez swojej winy; jednocześnie z wnioskiem dopełniona została czynność, dla której określony był termin; uchybienie terminu wywoła ujemne dla strony skutki. Brak jednej z tych przesłanek uniemożliwia przywrócenie terminu (postanowienie NSA z 12 czerwca 2014 r. sygn. akt I GZ 129/14, dostępne: orzeczenia.nsa.gov.pl).
W rozpatrywanej sprawie należy przyjąć, że został zachowany siedmiodniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu. Przyczyna uchybienia terminu ustała w dniu doręczenia skarżącej odpisu postanowienia o odrzuceniu skargi, z treści którego skarżąca dowiedziała się o uchybieniu terminu, tj. w dniu 15 kwietnia 2016 r. Wniosek o przywrócenie terminu został złożony w dniu 22 kwietnia 2016 r., a więc z zachowaniem 7-dniowego terminu.