Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA - Marian Wolanin po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosków S. O., M. W. i E. W. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skarg S. O., M. W. i E. W. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2008 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji inwestycji dla budowy drogi postanawia - odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji -
W skardze z dnia 5 grudnia 2008 r. S.O. zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2008 r. nr [...] w przedmiocie ustaleniu lokalizacji inwestycji dla budowy ulicy [...] w W. Natomiast E.W. i M. W. wniosek o wstrzymanie zaskarżonej decyzji zawarli w skardze z dnia 19 grudnia 2008 r. Skarżący nie uzasadnili wniosków o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej ppsa) sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy. Z konstrukcji tej normy prawnej wynika, iż to na skarżącym spoczywa ciężar wykazania przesłanek zawartych w cytowanym przepisie, zaś sąd może wstrzymać wykonanie zaskarżonego aktu, jeżeli jest spełniona ustawowa przesłanka określona jako potencjalna możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, gdy akt lub czynność zostanie wykonana.
Mając na uwadze brak uzasadnienia wniosków o wstrzymanie wykonania decyzji należy stwierdzić, że skarżący nie wskazali na okoliczności uzasadniające wstrzymanie jej wykonania w trybie art. 61 § 3 ppsa.
Jednocześnie należy podnieść, że zaskarżona decyzja dotyczy lokalizacji inwestycji polegającej na budowie drogi, która jako taka nie stanowiła bezpośredniej podstawy do podjęcia robót budowlanych. Rozpoczęcie prac budowlanych następuje bowiem dopiero po uprzednim uzyskaniu pozwolenia na budowę, które wydawane jest w odrębnym postępowaniu administracyjnym. Wskazana decyzja uprawnia wyłącznie do "dysponowania nieruchomością na cele budowlane", co wynika z art. 17 ust 3 pkt 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (o treści obowiązującej w dniu wydania zaskarżonej decyzji), co nie jest jednak równoznaczne z możliwością podjęcia jakichkolwiek prac budowlanych na terenie nieruchomości.
Zaskarżona decyzja nie powoduje zatem niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody, bądź trudnych do odwrócenia skutków, dlatego nie zachodzą ustawowe przesłanki do wstrzymania jej wykonania.
Skoro więc, z akt sprawy oraz z treści wniosków sformułowanych przez skarżących nie wynika, aby zaistniały okoliczności uzasadniające - w ocenie Sądu - wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 ppsa postanowiono, jak w sentencji.