Wniosek w przedmiocie odmowy udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marta Laskowska-Pietrzak po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. J. o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w sprawie ze skargi A. J. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej postanawia: odrzucić wniosek.

Uzasadnienie

Zarządzeniem z dnia 5 kwietnia 2013 r. Przewodniczący Wydziału IV Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wezwał skarżącego A. J. do uzupełnienia, w terminie siedmiu dni pod rygorem odrzucenia skargi, jej braków fiskalnych poprzez uiszczenie wpisu od wniesionej skargi w kwocie 300,-zł.

Wezwanie powyższe, wraz ze stosownym pouczeniem o konsekwencjach jego niewykonania, zostało skutecznie doręczone skarżącemu, który potwierdził własnoręcznym podpisem jego odbiór w dniu 6 maja 2013 r. Zatem siedmiodniowy termin do dokonania powyższej czynności bezskutecznie upłynął w dniu 13 maja 2013 r.

W dniu 22 maja 2013 r. skarżący osobiście złożył w Biurze Podawczym tutejszego Sądu wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia opłaty sądowej w wysokości 300,-zł, z argumentacją, że pismo z zarządzeniem zostało odebrane przez współlokatora, który dopiero w piątek 18 maja 2013 r. poinformował skarżącego o odebranej przesyłce listowej. Do wniosku skarżący dołączył dowód uiszczenia - w kasie tutejszego Sądu - należnego wpisu sądowego od skargi w wysokości 300,-zł.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Okoliczności podniesione we wniosku o przywrócenie terminu nie zasługują na uwzględnienie, bowiem wniosek o jego przywrócenie jest spóźniony, gdyż wniesiony został po upływie terminu określonego w art. 87 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zgodnie z którym pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Natomiast w świetle art. 88 tej ustawy spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym. Zatem Sąd rozpoznający wniosek o przywrócenie terminu w pierwszej kolejności obowiązany jest zbadać, czy wniosek ten został złożony z zachowaniem ustawowego terminu. Dopiero stwierdzenie, że wniosek został złożony w terminie, jak również, że spełnia on inne wymogi przewidziane powołaną ustawą, pozwala przystąpić do jego merytorycznego rozpoznania.

Analizując wniosek skarżącego o przywrócenie terminu w pierwszej kolejności należało ocenić wiarygodność zawartych w nim twierdzeń, którym jednak Sąd nie dał wiary. Sąd poddał szczegółowej analizie materiał dokumentacyjny znajdujący się w aktach sądowych sprawy i stwierdził, że jednoznacznie z niego wynika, że nieprawdziwe jest twierdzenie skarżącego zaprezentowane w rozpoznawanym wniosku, jakoby to współlokator skarżącego odebrał zarządzenie o wezwaniu do wpisu i dopiero w dniu 18 maja 2013 r. poinformował skarżącego o odebranej przesyłce sądowej. Wbrew fałszywym twierdzeniom skarżącego, w aktach sądowych znajduje się zwrotne potwierdzenie odbioru przesyłki sądowej, zawierającej zarządzenie o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego, opatrzone datą "6./V-2013" i własnoręcznym podpisem skarżącego (k. 24), odebrane osobiście przez niego w placówce pocztowej [...]. Należy zauważyć, że podpis ten jest identyczny z podpisem widniejącym na wniosku o przywrócenie terminu, a więc nieprawdziwe jest twierdzenie skarżącego, który usiłuje wprowadzić Sąd w błąd. Podpis złożony na zwrotnym potwierdzeniu odbioru zarządzenia jest również identyczny z podpisem, którym opatrzona została skarga. Także pod wnioskiem skarżącego z dnia 16 kwietnia 2013 r. o wydanie zaświadczenia o toczącym się postępowaniu sądowym i na zwrotnym potwierdzeniu odbioru wezwania do uiszczenia opłaty kancelaryjnej należnej od tego wniosku widnieją takie same, identyczne podpisy - podpisy skarżącego.

W twierdzeniu skarżącego zatem nie sposób dopatrzyć się spójnych i wiarygodnych argumentów przemawiających za zasadnością wniosku o przywrócenie terminu.

Zważyć także należy, że w niniejszej sprawie Przewodniczący Wydziału wezwał skarżącego do uiszczenia wpisu sądowego od wniesionej skargi w kwocie 300,-zł. Wezwanie to zostało skutecznie doręczone skarżącemu, który potwierdził własnoręcznym podpisem jego odbiór w dniu 6 maja 2013 r. Siedmiodniowy termin do dokonania tej czynności upływał więc w dniu 13 maja 2013 r. Po tej dacie, tj. od dnia 14 maja 2013 r. należało liczyć bieg siedmiodniowego terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego i termin ten upływał w dniu 21 maja 2013 r., zaś wniosek złożony po tym terminie należało uznać za spóźniony. To od tego momentu, tj. od dnia 14 maja 2013 r. należało przyjąć, że potencjalnie ustała przyczyna uchybienia terminu do wniesienia opłaty sądowej od skargi.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że złożony wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi jest spóźniony, co powoduje z mocy ustawy jego odrzucenie.

Z powyższych względów, na podstawie art. 88 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1