Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Alina Balicka po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. R. i W. R. o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych wniosku z dnia 12 czerwca 2017 r. w sprawie ze skargi A.R. i W. R. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie wygaszenia decyzji o wskazaniu lokalizacji inwestycji postanawia: odmówić przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych wniosku z dnia 12 czerwca 2017 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 9 maja 2017 r. odrzucił skargę A. R. i W. R.- wobec wniesienia jej z uchybieniem ustawowego terminu - wniesioną na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie wygaszenia decyzji Wojewody [...] z [...] czerwca 2013 r. o wskazaniu lokalizacji inwestycji w zakresie budowy obiektu energetyki jądrowej.
W dniu 12 czerwca 2017 r. skarżący wnieśli o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Zarządzeniem z dnia 23 czerwca 2017 r. Sąd wezwał skarżących do solidarnego uzupełnienia braków formalnych powyższego wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi poprzez złożenie dwóch odpisów tego wniosku, w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
Jak wynika z adnotacji doręczyciela placówki pocztowej, przesyłek nie doręczono z powodu nieobecności adresatów. Placówka pocztowa dwukrotnie bezskutecznie zawiadamiała adresatów pism o możliwości odbioru przesyłek w urzędzie pocztowym (awizo z dnia 7 lipca 2017 r. i awizo powtórne z dnia 19 lipca 2017 r.), po czym w dniu 28 lipca 2017 r. zwróciła nieodebrane przesyłki Sądowi, zaś Przewodnicząca Wydziału uznała zwrócone przesyłki za skutecznie doręczone w dniu 21 lipca 2017 r.
Wobec nieuzupełnienia braków powyższego wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, zarządzeniem z dnia 31 sierpnia 2017 r. wniosek ten pozostawiono bez rozpoznania.
Odpis tego zarządzenia wraz z uzasadnieniem doręczono skarżącym w dniu 22 września 2017 r.
W dniu 29 września 2017 r. skarżący wystąpili z wnioskiem o przywrócenie terminu i rozpoznanie sprawy podnosząc, że nie otrzymali zawiadomień z urzędu pocztowego o przesyłkach, w których znajdowało się zarządzenie z dnia 23 czerwca 2017 r.
Wobec nieprecyzyjnego sformułowania żądania tego wniosku, Sąd zarządzeniem z dnia 18 października 2017 r. wezwał skarżących do solidarnego sprecyzowania treści pisma z dnia 29 września 2017 r. - w terminie siedmiu dni pod rygorem uznania, ze pismo to stanowi zażalenie na zarządzenie z dnia 31 sierpnia 2017 r. - czy stanowi ono zażalenie na zarządzenie z dnia 31 sierpnia 2017 r., czy wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych wniosku z dnia 12 czerwca 2017 r.
Wezwania skarżący otrzymali w dniu 6 listopada 2017 r., zaś w piśmie z dnia 13 listopada 2017 r. wskazali, że pismo z dnia 29 września 2017 r. stanowi wniosek o przywrócenie terminu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Okoliczności podniesione we wniosku o przywrócenie terminu nie zasługują na uwzględnienie.
Przepis art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) stanowi, że czynność podjęta w postępowaniu sądowym przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Jednakże, jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. W świetle postanowień zawartych w art. 86 i 87 tej ustawy, uchybiony termin należy przywrócić, jeżeli zostaną kumulatywnie spełnione następujące przesłanki: 1) strona wystąpi z wnioskiem o przywrócenie terminu, 2) wniosek ten zostanie wniesiony w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu, 3) jednocześnie z wniesieniem wniosku zostanie dopełniona czynność, dla której określony był termin, 4) we wniosku zostaną uprawdopodobnione okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu, 5) powstaną ujemne dla strony skutki w zakresie postępowania sądowego. Brak spełnienia jednej z wymienionych przesłanek, wyklucza możliwość pozytywnego rozpoznania wniosku, bowiem intencją ustawodawcy przy tworzeniu przepisów regulujących instytucję przywrócenia terminu było umożliwienie stronie obrony swoich praw czy interesów w sytuacji, gdy upływ terminów procesowych wywołał dla niej negatywne skutki prawne, przy jednoczesnym założeniu, że strona dołożyła wszelkich możliwych starań, aby takich negatywnych konsekwencji uniknąć.