Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Anna Szymańska po rozpoznaniu w dniu 12 października 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu S. C. od postanowienia starszego referendarza sądowego z dnia 4 sierpnia 2017 r., sygn. akt IV SA/Wa 806/17 w sprawie ze skargi S. C. na decyzję Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia spełniania warunków do ubiegania się o status działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z w powodów politycznych postanawia: utrzymać w mocy postanowienie starszego referendarza sądowego z dnia 4 sierpnia 2017r. sygn. akt IV SA/Wa 806/17.
S. C. (dalej jako: "skarżący") wniósł skargę na decyzję Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu z dnia [...] stycznia 2017 r. w przedmiocie odmowy potwierdzenia spełniania warunków do ubiegania się o status działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z w powodów politycznych
Zarządzeniem Przewodniczącej Wydziału IV z dnia 23 marca 2017 r. skarżący został wezwany do uiszczenia wpisu w wysokości 100 zł. Wezwanie to zostało mu doręczone w dniu 18 kwietnia 2017 r.
W dniu 21 kwietnia 2017 r. (data nadania pisma w urzędzie pocztowym) skarżący zwrócił się do Sądu z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy. Natomiast w dniu 24 kwietnia 2017 r. skarżący uiścił wpis sądowy w wysokości 100 zł.
Starszy referendarz sądowy postanowieniem z dnia 4 sierpnia 2017 r. w punkcie 1 odmówił skarżącemu zwolnienia od kosztów sądowych w kwocie 100 zł, już uiszczonych tytułem wpisu od skargi i w pozostałym zakresie zwolnił go od kosztów sądowych, zaś w punkcie 2 ustanowił dla skarżącego adwokata.
W uzasadnieniu postanowienia wskazano, że skarżący wraz z żoną uzyskują dochody (z tytułu świadczeń emerytalnych) w wysokości 2913 zł (łącznie). Według oświadczenia skarżącego stosunkowo duże kwoty przeznaczane są na utrzymanie domu (ok. 1000 zł) oraz leczenie i lekarstwa (ok. 500 - 800 zł). Skarżący podniósł także, że jest osobą schorowaną, miałby trudności ze stawiennictwem na rozprawie przez WSA w Warszawie ze względu na zły stan zdrowia.
Biorąc zatem pod uwagę wysokość dochodów skarżącego i jego żony, wskazane wydatki oraz uwzględniając aktualny poziom cen i opłat za dobra i usługi utrzymania koniecznego - referendarz sądowy uznał, że skarżący nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów związanych z niniejszym postępowaniem bez uszczerbku utrzymania koniecznego.
Jednocześnie zwrócił uwagę, że skarżący uiścił wpis sądowy w wysokości 100 zł. Za uzasadnione zatem uznano zwolnienie skarżącego od kosztów sądowych ponad uiszczoną kwotę wpisu sądowego, bowiem posiadał środki na dokonanie tej opłaty.
Uzasadniając przyznanie skarżącemu prawa pomocy w zakresie adwokata, referendarz sądowych wskazał na okoliczności związane ze złym stanem zdrowia skarżącego oraz wskazał, że wysokość dochodów uzyskiwanych przez skarżącego i jego żonę nie pozwala na zatrudnienie profesjonalnego pełnomocnika we własnym zakresie.
W piśmie z dnia 21 września 2017 r. skarżący zwrócił się o zwolnienie go od kosztów w całości podnosząc, że w jego sytuacji materialnej i zdrowotnej liczy się każdy grosz.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Na wstępie należy zaznaczyć, że pismo z dnia 21 września 2017 r. w związku ze złożeniem go w terminie do wniesienia sprzeciwu od postanowienia starszego referendarza sądowego z dnia 4 sierpnia 2017 r. oraz z uwagi na jego treść (skarżący domaga się zwolnienia od kosztów w całości), zostało zakwalifikowane jako sprzeciw.
Zgodnie z art. 260 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.), dalej: "p.p.s.a.", rozpoznając sprzeciw od postanowienia referendarza sądowego, sąd wydaje postanowienie, w którym zaskarżone postanowienie referendarza sądowego zmienia albo utrzymuje w mocy. W sprawach, o których mowa w § 1, wniesienie sprzeciwu od zarządzenia lub postanowienia referendarza sądowego wstrzymuje jego wykonalność. Sąd orzeka jako sąd drugiej instancji, stosując odpowiednio przepisy o zażaleniu (art. 260 § 2 p.p.s.a.).