W piśmie z dnia 28 kwietnia 2015 r. zawarto również pouczenie o treści art. 86 § 1 i art. 87 § 1 i 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Opisane wezwanie doręczono A. R. w dniu 19 maja 2015 r. (zwrotne potwierdzenie odbioru znajduje się w aktach sprawy).
W dniu 2 czerwca 2015 r. (data nadania przesyłki w urzędzie pocztowym) skarżąca złożyła do Sądu pismo, w którym w nawiązaniu do wezwania z dnia 28 kwietnia 2015 r., stwierdziła, że uzyskała informację, iż elektrownia jądrowa nie będzie budowana, w związku z czym prowadzenie postępowania sądowego staje się bezprzedmiotowe i powinno zostać zawieszone. Ponadto nadmieniła, że z uwagi na redukcję etatów w Poczcie Polskiej i częste zastępstwa urzędników pocztowych, rzadko docierają "awiza", a przesyłki pocztowe doręczane przez [...] operatora nie są awizowane i często nie docierają do adresata.
W terminie zakreślonym w wezwaniu z dnia 28 kwietnia 2015 r., skarżąca nie przedstawiła jakichkolwiek dokumentów uprawdopodabniających brak winy w uchybieniu terminu do uzupełnienia braku formalnego wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku i doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
W pierwszej kolejności należy wskazać, że zgodnie z art. 87 § 1 ustaw ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej powoływanej również jako ppsa, pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu.
W okolicznościach przedmiotowej sprawy należało przyjąć, że przyczyna uchybienia przez A. R. terminu do uzupełnienia braku formalnego wniosku z dnia 14 października 2014 r. o sporządzenie uzasadnienia wyroku z dnia 8 października 2014 r. i doręczenie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem, ustała w dniu 3 marca 2015 r., to jest w dniu doręczenia jej odpisu zarządzenia z dnia 10 lutego 2015 r., w którego uzasadnieniu wskazano, że podpisanie rzeczonego wniosku nastąpiło z przekroczeniem terminu 7 dni. W tej sytuacji złożenie wniosku o przywrócenie terminu w dniu 10 marca 2015 r. nastąpiło z poszanowaniem art. 87 § 1 ppsa.
Skoro przedmiotowy wniosek został złożony w terminie, a jednocześnie brak jest przesłanek do stwierdzenia, że jest on niedopuszczalny (art. 88 ppsa), należało ocenić jego zasadność.
Zgodnie z art. 86 § 1 zd. 1 ppsa, jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. W świetle art. 87 § 2 ppsa w piśmie zawierającym wniosek o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
Zarówno we wniosku z dnia 10 marca 2015 r., jak i w piśmie z dnia 2 czerwca 2015 r., skarżąca wskazuje, że nie otrzymuje przesyłek pocztowych, ani zawiadomień o pozostawieniu ich w placówce pocztowej (tzw. awiz). Na uzasadnienie tej argumentacji przedstawia wyłącznie własne spostrzeżenia dotyczące działalności Poczty Polskiej i innych operatorów pocztowych. Pomimo wezwania do uprawdopodobnienia, że w istocie nie została poinformowana o pozostawieniu w placówce pocztowej wezwania z dnia 9 grudnia 2014 r. do wykazania, w jakim dniu nadała na adres Sądu podpisany wniosek z dnia 14 października 2014 r. oraz do wykazania, jakie okoliczności mogące wskazywać na brak jej winy w uchybieniu terminu, spowodowały że przesyłka pocztowa zawierająca podpisany wniosek o sporządzenie uzasadnienia została nadana listem zwykłym, nie przedstawiła ani jakichkolwiek dokumentów, ani chociażby wiarygodnych wyjaśnień. Za takie bynajmniej nie mogą być uznane opinie A. R. dotyczące działalności, czy też polityki kadrowej operatorów pocztowych, która w jej ocenie wpływa na jakość świadczonych usług.