Sprawa ze skargi L. S. na czynności Krajowej Rady Sądownictwa
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Asesor WSA - Anna Szymańska po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2006r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi L. S. na czynności Krajowej Rady Sądownictwa postanawia: - odrzucić skargę.

Uzasadnienie

Skarżący L. S. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na czynności Krajowej Rady Sądownictwa dotyczących wniosków skarżącego z dnia 27 grudnia 2001r. i 14 lutego 2002r. w sprawie "ukarania w trybie ustawy z dnia 3 grudnia 1998r." o odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziów, którzy w latach 1944-1989 sprzeniewierzyli się niezawisłości sędziowskiej (Dz. U. z 1999 r. nr 1, poz. 1) wskazanych przez skarżącego sędziów.

Stosownie do treści art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz.1270 ze zm.) sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej.

Zgodnie natomiast z art. 3 § 2 powołanej wyżej ustawy kontrola działalności administracji publicznej obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:

1) decyzje administracyjne;

2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;

3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;

4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;

5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;

6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;

7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;

8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4.

Skarga wniesiona w sprawie niniejszej dotyczy czynności Krajowej Rady Sądownictwa, w związku z upoważnieniem Rady - wynikającym z art. 2 ust. 1 powołanej ustawy z 3 grudnia 1998r. - do występowania z żądaniem wszczęcia postępowania dyscyplinarnego wobec sędziego, który w latach 1944-1989 orzekając w procesach będących formą represji za działalność niepodległościową, polityczną, obronę praw człowieka lub korzystanie z podstawowych praw człowieka, sprzeniewierzył się niezawisłości sędziowskiej.

Należy wskazać, iż stosownie do treści Rozporządzenia Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 22 grudnia 2001r. w sprawie szczegółowego trybu działania Krajowej Rady Sądownictwa oraz postępowania przed Radą (Dz. U. nr 152, poz. 1725 ze zm.) rozstrzygnięcia przyjmowane przez Radę mają charakter uzgodnień lub uchwał. W przypadku spraw indywidualnych, w szczególności dyscyplinarnych, w których wniosek o wszczęcie postępowania złożyła osoba pokrzywdzona, o wszczęciu lub odmowie uwzględnienia wniosku Rada rozstrzyga w drodze uchwały. Jak wynika z treści cytowanego wyżej rozporządzenia uchwała tego rodzaju nie podlega regułom postępowania administracyjnego i nie może być zaskarżona do sądu administracyjnego. Zatem należy stwierdzić, iż sprawa objęta skargą nie należy do kognicji sądów administracyjnych.

Mając powyższe na względzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, z mocy art. 58 § 1 pkt 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1