Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Sędzia WSA - Alina Balicka po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu Z. Z. od postanowienia referendarza sądowego z dnia 29 października 2009 r., sygn. akt IV SA/Wa 893/09 w sprawie ze skargi Z. Z. na decyzję Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy.
W piśmie z dnia 8 września 2009 r. Z. Z. wniósł o przyznanie mu prawa pomocy w zakresie ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika w sprawie jego skargi na decyzję Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] marca 2009 r. w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia.
Postanowieniem z dnia 29 października 2009 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym ustanowienie radcy prawnego wskazując, iż w momencie wystąpienia z wnioskiem o ustanowienie radcy prawnego z urzędu skarżący miał ustanowionego pełnomocnika procesowego z wyboru w osobie radcy prawnego L. O. Ustanowienie przez skarżącego profesjonalnego pełnomocnika z wyboru, jak podkreślono oznacza, iż wystąpiła negatywna przesłanka przyznania prawa pomocy w zakresie ustanowienia pełnomocnika z urzędu, o której mowa w art. 246 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.; zwanej dalej P.p.s.a).
W sprzeciwie z dnia 13 listopada 2009 r. wniesionym od powyższego postanowienia, skarżący podniósł, iż referendarz sądowy odmawiając mu przyznania prawa pomocy w zakresie ustanowienia pełnomocnika- radcy prawnego dokonał błędnej oceny stanu faktycznego sprawy uznając, iż pozostaje on w stosunku prawnym z pełnomocnikiem z wyboru. Skarżący wskazał, iż poszukiwał profesjonalnego pełnomocnika, który zajął by się prowadzeniem przedmiotowej sprawy, jednakże z uwagi na zbytnią zawiłość sprawy żaden z pełnomocników nie chciał wyrazić zgody na jej prowadzenie. Skarżący podkreślił, iż dowodem jego poszukiwań jest udzielenie pełnomocnictwa radcy prawnemu L. O., który po zapoznaniu się z aktami sprawy stwierdził, że nie podejmie się prowadzenia tej sprawy z uwagi na fakt, że sprawa jest niezwykle skomplikowania pod względem faktycznym i prawnym.
Na wezwanie Sądu do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy skarżący w piśmie procesowym z dnia 3 grudnia 2009 r. oświadczył, iż pełnomocnictwo udzielone radcy prawnemu L. O. zostało wypowiedziane w dniu 8 października 2009 r., bezpośrednio po otrzymaniu pisma od pełnomocnika, w którym skarżący został poinformowany o rezygnacji z reprezentowania go przed Sądem ( pismo radcy prawnego L. O. z dnia 7 października 2009 r.).
Mając na uwadze, iż zgodnie z art. 260 P.p.s.a wobec wniesienia sprzeciwu od postanowienia wydanego przez referendarza sądowego, postanowienie to traci moc, Sąd rozpoznając ponownie sprawę, zważył co następuje:
W dniu 13 października 2009 r. skarżący złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy wnosząc o ustanowienie radcy prawnego.
W oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach, złożonym na urzędowym formularzu PPF wnioskodawca wskazał, że prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z żoną i utrzymuje się z renty w wysokości ok. 1900 zł oraz wynajmu magazynu - 3000 zł. Żona wnioskodawcy posiada odrębny majątek; stan tego majątku nie jest skarżącemu znany. Wnioskodawca podał jednocześnie, że jest właścicielem domu o powierzchni 260 m2, nieruchomości rolnych o powierzchni 32 ha oraz nieruchomości użytkowej- 200 m2, a także współwłaścicielem samochodu VW o wartości ok. 30.000 zł. Skarżący posiada ponadto akcje o wartości ok. 1.000.000 zł.