Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Joanna Dziedzic po rozpoznaniu w dniu 25 czerwca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W. D. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w formie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi W. D., T. T., K. P. i W. P. na decyzję Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w W. z dnia [...] marca 2009 r. znak: [...] w przedmiocie pozwolenia wodnoprawnego postanawia: I. zwolnić W. D. od kosztów sądowych II. ustanowić dla W. D. adwokata z urzędu.
W. D. w skardze na wskazaną w sentencji decyzję Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w W. z dnia [...] marca 2009 r. zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata.
O przyznaniu prawa pomocy mają decydować według wnioskodawcy następujące względy:
W. D. prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z małżonką. Jedynym źródłem utrzymania rodziny jest renta chorobowa skarżącego w wysokości 918, 14 zł oraz emerytura jego żony w wysokości 742, 61 zł. Wnioskodawca nie posiada żadnego majątku, oszczędności ani przedmiotów wartościowych. Na rzecz skarżącego oraz jego żony ustanowiono dożywotnie prawo do zamieszkania w - części domu na działce nr [...] oraz dożywotnie prawo użytkowania działek nr [...].
Stan zdrowia skarżącego oraz jego małżonki wymaga stałego leczenia z czym wiąże się konieczność wydatkowania niebagatelnych dla rodziny wnioskodawcy kwot na zakup niezbędnych lekarstw (ok. 550 zł miesięcznie). Miesięczne koszty utrzymania mieszkania skarżący oszacowała na kwotę 420 zł.
Rozpoznając wniosek, stwierdzono co następuje:
Na gruncie obowiązujących regulacji prawnych obowiązuje zasada, według której koszty sądowe jak również koszty wynagrodzenia fachowego pełnomocnika pokrywa strona dochodząca swych roszczeń. Jednakże przepisy postępowania sadowoadministracyjnego pozwalają skarżącym, nieposiadającym wystarczających środków finansowych koniecznych do ochrony ich interesu prawnego na ubieganie się o przyznanie tzw. prawa pomocy. Należy dodać, że prawo pomocy może dotyczyć wyłącznie postępowania przed sądem administracyjnym i nie rozciąga się na postępowanie administracyjne.
Na obecnym etapie rozpoznawania skargi skarżący jest zobowiązany do uiszczenia wpisu od skargi w kwocie 300 zł (§ 2 ust. 3 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.). Pozostałe koszty postępowania, jakie może ewentualnie ponieść strona skarżąca zawężają się do wpisu od ewentualnych środków odwoławczych wnoszonych od orzeczeń sądu pierwszej instancji (skargi kasacyjnej, zażalenia), opłat kancelaryjnych (np. od wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku oddalającego skargę) oraz wynagrodzenia przysługującego fachowemu pełnomocnikowi.
W rozpatrywanej sprawie wniosek skarżącego dotyczy obu instytucji prawa pomocy tj. zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata. Ze względu na tak określone granice wniosku, skarżący powinien udowodnić, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania sądowego. Do wykazania tej okoliczności zobowiązuje go przepis art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Stan majątkowy, dochodowy i rodzinny skarżącego opisany we wniosku złożonym na urzędowym formularzu PPF uzasadnia przyznanie mu prawa pomocy we wnioskowanym przez stronę zakresie. Udowodnił on bowiem, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania sądowego.
Należy mieć na uwadze, iż jedynymi dochodami rodziny skarżącego są dochody z tytułu emerytury i renty w łącznej wysokości 1660,75 zł, czyli ok. 830 zł na osobę. Skarżący oraz jego małżonka są ludźmi chorymi, nie posiadają potencjalnych możliwości dodatkowego zarobkowania. Wydatkują znaczne kwoty na zakup lekarstw ( łącznie ok. 550 zł miesięcznie). Poza tym, jak wskazali, ponoszą stałe wydatki na utrzymanie mieszkania ( 420 zł miesięcznie).
Aktualna zatem sytuacja materialna wnioskodawcy, w szczególności niskie dochody, brak majątku, który mógłby spieniężyć oraz zły stan zdrowia pozwala na stwierdzenie, że zasadnym jest przyznanie mu prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie pełnomocnika z urzędu.
Z tych względów na podstawie art. 245 i 246 § 1 pkt 1 w związku z art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono, jak w sentencji postanowienia.