Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie: - Joanna Dziedzic po rozpoznaniu w dniu 17 czerwca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku A. P. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi P. G., Z. K., M. W., B. P., H. P., H. B., K. B., A. P., A. S., M. N., M. L., R. U., E. U., M. U., J. U., J. K., A. B., N. P., J.M., P. M., M. K., I. O., M. G., H. G., I. E., R. B., B. K., J. K. oraz P. L. na decyzję Ministra Budownictwa z dnia (...) października 2006 r. Nr (...) w przedmiocie ustalenia lokalizacji autostrady postanawia: - odmówić przyznania A.P. prawa pomocy.
Skarżący A. P. złożył na urzędowym formularzu wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w związku ze skargą na decyzję Ministra Budownictwa z dnia (...) października 2006 r.
Z informacji podanych przez skarżącego w nadesłanym formularzu PPF wynika, że skarżący prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Skarżący uzyskuje stałe dochody z tytułu świadczenia emerytalnego w wysokości (...) zł brutto miesięcznie. Z rubryki 7, dotyczącej stanu majątkowego wynika, że skarżący nie posiada żadnego majątku.
Rozpatrując wniosek stwierdzono, co następuje:
Zwolnienie od kosztów sądowych wchodzi w zakres częściowego prawa pomocy, które może być przyznane osobie fizycznej pod warunkiem wykazania przez nią braku możliwości poniesienia pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Wskazane przepisy stanowią odstępstwo od generalnej zasady ponoszenia kosztów postępowania sądowoadministracyjnego zawartej w art. 199 wymienionej ustawy. Zatem rzeczą wnioskodawcy jako zainteresowanego jest wykazanie, że jego sytuacja materialna jest na tyle trudna, że uzasadnia wyjątkowe potraktowanie, o którym mowa w przytoczonych przepisach. Tym samym to na występującym z wnioskiem spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej do skorzystania z prawa pomocy, zaś rozstrzygnięcie Sądu w tej kwestii zależy od tego, co zostanie przez stronę wykazane.
Należy stwierdzić, iż w niniejszej sprawie skarżący nie wykazał, że znajduje się w trudnej sytuacji majątkowej, uniemożliwiającej mu poniesienie pełnych kosztów sądowych. Składając wniosek o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu skarżący nie przedstawił żadnych okoliczności, które uzasadniałyby przyznanie mu prawa pomocy we wnioskowanym zakresie, wskazując jedynie że ,,jego wniosek jest wnioskiem reprezentantem społeczności, której dotyczy zaskarżona decyzja". Skarżący nie dołączył również żadnych dokumentów na potwierdzenie, iż znajduje się w trudnej sytuacji materialno-bytowej. Poza tym jak wynika z nadesłanego formularza PPF skarżący prowadzi samodzielnie gospodarstwo domowe, zatem uzyskiwane przez niego dochody, w postaci świadczenia emerytalnego w wysokości (...) zł brutto miesięcznie, służą do utrzymania tylko jednej osoby.
Mając powyższe na uwadze należało uznać, że wnioskodawca nie uprawdopodobnił, że spełnia ustawowe przesłanki przyznania prawa pomocy.
W tej sytuacji Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 oraz art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 cytowanej ustaw - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowił jak w sentencji.