Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski po rozpoznaniu w dniu 6 kwietnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. R. na Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. w przedmiocie niewłaściwego załatwienia pisma z dnia 2 grudnia 2010 r. oraz zastrzeżenia do ustaleń wywiadu środowiskowego postanowił: odrzucić skargę.
Pismem z dnia 27 grudnia 2010 r. Z. R. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę, w przedmiocie niewłaściwego załatwienia pisma z dnia 2 grudnia 2010 r. oraz wniósł zastrzeżenia do ustaleń wywiadu środowiskowego.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. wniósł o jej odrzucenie z uwagi na brak właściwości sądu administracyjnego w tej kwestii.
W kwestii niewłaściwego załatwienia pisma z dnia 2 grudnia 2010 r., organ wyjaśnił, że całkowicie bezzasadny jest zarzut Skarżącego zawarty w ww. piśmie.
Po przeanalizowaniu treści wniosku, Ośrodek przyjął, że jest to skarga na pracownika socjalnego. W tej sytuacji przeprowadzono postępowanie wyjaśniające, które nie potwierdziło zarzutów w przedmiotowej sprawie. O wynikach postępowania Z. R. został poinformowany pismem Nr [...] z dnia 21 grudnia 2010 r., które odebrał w dniu 27 grudnia 2010 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Po myśli art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270 ze zm.); dalej: p.p.s.a., sąd administracyjny sprawuje kontrolę nad działalnością administracji publicznej w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
W niniejszej sprawie Z. R. wniósł skargę na niewłaściwe załatwienia jego pisma z dnia 2 grudnia 2010 r. oraz wniósł zastrzeżenia do ustaleń wywiadu środowiskowego przeprowadzonego przez pracowników Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W..
Do rozpatrzenia tego rodzaju skargi mają zastosowanie wyłącznie przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.
Skarga taka służy każdemu. Osobie, która jest stroną postępowania administracyjnego, jak również osobie, która stroną postępowania nie jest. Zatem postępowanie w sprawie skargi toczy się w ramach wszczętego postępowania lub samodzielnie (art. 233, art. 234 k.p.a.).
Skargę z art. 227 k.p.a. charakteryzują dwie przesłanki - nie ma cech środka prawnego uregulowanego w k.p.a. lub innych procedurach i zawiera zarzut wadliwej działalności organu lub jego pracownika.
Procedura związana z wniesieniem skargi ma charakter uproszczony, nie ma stron postępowania, nie wydaje się rozstrzygnięcia adresowanego do skarżącego, a tylko zawiadamia się o działaniach wewnętrznych zmierzających do wyjaśnienia okoliczności będących przedmiotem skargi.
Doktryna i orzecznictwo reprezentuje jednolity pogląd, że w tym postępowaniu nie ma toku instancji ani środków zaskarżenia, a na działanie administracji publicznej w sprawach petycji, skarg, wniosków nie rozciąga się kontrola sprawowana przez sąd administracyjny.
Ustawodawca w Dziale VIII k.p.a., a dokładnie w art. 229 k.p.a. określił organ administracji publicznej właściwy do rozpatrzenia tego rodzaju skargi.
Skoro więc, przedmiotowa skarga nie może być skierowana do sądu administracyjnego, należało ją na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a. odrzucić, o czym orzeczono w sentencji postanowienia.