Wniosek w przedmiocie odmowy zmiany ostatecznego orzeczenia o stopniu niepełnosprawności
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Mirosława Rozbicka - Ostrowska po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Wydziale IV wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi E. S. na decyzję Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie D. z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany ostatecznego orzeczenia o stopniu niepełnosprawności postanawia: odrzucić wniosek o przywrócenie terminu.

Uzasadnienie strona 1/2

Postanowieniem z dnia 27 lutego 2014 r. sygn. akt IV SA/Wr 113/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił - jako wniesioną po upływie ustawowego terminu- skargę E. S. (dalej: skarżący) na decyzję Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie D. z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] w sprawie odmowy zmiany ostatecznego orzeczenia o stopniu niepełnosprawności. Odpis powyższego postanowienia doręczono skarżącemu w dniu 9 marca 2015r. wraz z pouczeniem o prawie i trybie wniesienia skargi kasacyjnej.

Pismem z dnia 9 kwietnia 2014 r. (data nadania w urzędzie pocztowym), skarżący złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi z tym uzasadnieniem, że cierpi na przewlekłą i nieuleczalną chorobę tj. stwardnienie rozsiane. Wskazał, że wymaga stałego leczenia oraz rehabilitacji, jest osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym. Dla powstrzymania procesu choroby i utrzymania sprawności ruchowej jest okresowo leczony rehabilitacją leczniczą i właśnie w tym czasie przebywał w Sanatorium Uzdrowiskowym w K. tj. w dniach 2 grudnia do 23 grudnia 2014 r. , na poparcie czego przedłożył kartę informacyjną leczenia. Dopiero po powrocie na swoją prośbę otrzymał list ze stosowną informacją i podjął decyzję o złożeniu skargi do Sądu, co uczynił dzień po terminie. Według skarżącego "decyzja Sądu" (postanowienie o odrzuceniu skargi dodanie Sądu) jest dla niego krzywdzące , ponieważ nie stać go na pełnomocnika aby dalej dochodzić swojego prawa. Renta, z której się utrzymuje jest niewystarczająca na leczenie, przez co bardzo musi ograniczać się w wydatkach. W załączeniu przedłożył także kartę informacyjną z leczenia sanatoryjnego obytego w dniach 10 marca do 31 marca 2015 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Kwestie uchybienia i przywrócenia terminu do dokonania czynności w postępowaniu sądowo-administracyjnym uregulowane zostały w przepisach art. 85-89 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012r. , poz. 270 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a Zgodnie z art. 86 § 1 p.p.s.a, jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Stosownie do treści art. 87 § 1 p.p.s.a. pismo z przedmiotowym wnioskiem wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Natomiast wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 87 § 3 p.p.s.a.). Jednocześnie należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 p.p.s.a.) oraz dokonać czynności, której strona nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 p.p.s.a.).

W badanej sprawie skarżący nie był zobowiązany do zachowania wymogu złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi za pośrednictwem organu, którego działania skarga dotyczy ani też nie był obowiązany dołączać do wniosku skargi, ponieważ skarga została już wniesiona, zaś akta sprawy znajdowały się w sądzie. Natomiast wskazany wyżej wymóg zgłoszenia wniosku o przywrócenie terminu w terminie 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia jest warunkiem formalnym rozpoznania wniosku, który sąd ma obowiązek badać w pierwszej kolejności, przed dokonaniem jego oceny merytorycznej, a więc przed rozpoznaniem, czy uchybienie terminowi nastąpiło bez winy strony. Niezachowanie bowiem siedmiodniowego terminu powoduje odrzucenie wniosku na podstawie art. 88 p.p.s.a. Niedopuszczalnym jest merytoryczne rozpoznanie wniosku o przywrócenie terminu, jeżeli sąd pozostaje w przekonaniu o złożeniu tego wniosku po terminie zakreślonym w art. 87 § 1 p.p.s.a. (por. post. NSA z dnia 28 lutego 2005 r., sygn. akt II FZ 1/05, niepubl.).

Strona 1/2