Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Kuczyński po rozpoznaniu w dniu 3 października 2007 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. G. o zwrot kosztów podróży w wysokości 40 zł w sprawie ze skargi J. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia zasiłku celowego postanawia: oddalić wniosek o zwrot kosztów podróży.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 30 maja 2007 r. stwierdził nieważność decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. w przedmiocie odmowy udzielenia skarżącemu zasiłku celowego.
Na rozprawie poprzedzającej wydanie tego wyroku skarżący złożył kserokopię pisma z dnia 30 kwietnia 2007 r., w którym w punkcie drugim wniósł o zwrot kosztów podróży w wysokości 40 zł. Z protokołu rozprawy z dnia 30 kwietnia 2007 r. wynika nadto, że skarżący tego samego dnia przed rozpoczęciem rozprawy, tj. o godzinie 11.15 złożył w biurze podawczym Sądu podpisany oryginał tego pisma, co potwierdza data wpływu pisma do Sądu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej p.p.s.a.) strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.
Stosownie do art. 200 p.p.s.a., w razie uwzględnienia skargi przez Sąd I instancji przysługuje skarżącemu od organu, który wydał zaskarżony akt lub podjął zaskarżoną czynność albo dopuścił się bezczynności, zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw.
Z treści art. 205 § 1 p.p.s.a. wynika, że do niezbędnych kosztów postępowania prowadzonego przez stronę osobiste lub przez pełnomocnika, który nie jest adwokatem lub radcą prawnym, zalicza się poniesione przez stronę koszty sądowe, koszty przejazdu do sądu strony lub pełnomocnika oraz równowartość utraconego zarobku wskutek stawiennictwa w sądzie. Do niezbędnych kosztów postępowania strony reprezentowanej przez adwokata lub radcę prawnego zalicza się ich wynagrodzenie, nie wyższe jednak niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata lub radcy prawnego, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony (§ 2 tego przepisu).
Zgodnie zaś z art. 205 § 3 p.p.s.a. zasady ustalania wysokości przysługujących stronie należności, o których mowa w § 1 i § 2 oraz tryb przyznawania i sposób wypłacania tych należności, określają przepisy odrębne.
Z przepisów odrębnych, których stosownie w tej materii nakazuje przytoczony art. 205 § 3 p.p.s.a. wynika, że stronie prowadzącej postępowanie osobiście lub reprezentowanej przez nieprofesjonalnego pełnomocnika przysługuje zwrot kosztów podróży, jeżeli jej stawiennictwo w sądzie wynika z wezwania sądu (art. 3 w związku z
Sygn. akt IV SA/Wr 140/07 art. 13 dekretu z dnia 26 października 1950 r. o należnościach świadków, biegłych i stron w postępowaniu sądowym, Dz. U. Nr 49, poz. 445 ze zm.) Osobiste stawiennictwo strony w postępowaniu sądowoadministracyjnym przewiduje art. 91 § 3 p.p.s.a., zgodnie z którym, w celu dokładniejszego wyjaśnienia sprawy sąd może zarządzić stawienie się stron lub jednej z nich osobiście albo przez pełnomocnika.
Natomiast przytoczony wyżej przepis art. 205 § 2 p.p.s.a. przewiduje zwrot kosztów podróży stronie reprezentowanej przez adwokata lub radcę prawnego w przypadku nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony, które ma miejsce wyłącznie w sytuacji opisanej w art. 91 § 3 p.p.s.a.