Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Julia Szczygielska po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi [...] na decyzję Wojewody D. z dnia [...] 2013 r., nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji w sprawie utraty statusu osoby bezrobotnej oraz utraty statusu osoby bezrobotnej postanawia: przywrócić termin do wniesienia skargi.
Prawomocnym postanowieniem z dnia 18 marca 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił skargę [...] na decyzję Wojewody D. z dnia [...] 2013 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji w sprawie utraty statusu osoby bezrobotnej oraz utraty statusu osoby bezrobotnej, jako wniesioną po terminie.
Powyższe postanowienie doręczono skarżącemu w dniu 10 kwietnia 2013 r. z pouczeniem o prawie wniesienia skargi kasacyjnej do Naczelnego Sądu Administracyjnego, w terminie 30 dni od daty doręczenia tego orzeczenia.
W dniu 17 kwietnia 2013 r. skarżący złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie adwokata.
Postanowieniem z dnia 22 kwietnia 2013 r. referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu przyznał skarżącemu prawo pomocy w zakresie wniosku.
Pismem z dnia 25 kwietnia 2013 r., które wpłynęło do tutejszego Sądu w dniu 29 kwietnia 2013 r., Okręgowa Rada Adwokacka we W. wyznaczyła pełnomocnikiem skarżącego adwokata [...]
W dniu 15 maja 2013 r. wyznaczony z urzędu pełnomocnik złożył wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
W tym samym dniu pełnomocnik skarżącego złożył również wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Sądu z dnia 18 marca 2013 r.
Postanowieniem z dnia 27 maja 2013 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu przywrócił termin do wniesienia zażalenia i zarządził przekazanie sprawy wraz z "Zażaleniem" Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu.
Niezależnie od powyższego, pismem z dnia 15 maja 2013 r., pełnomocnik skarżącego złożył wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi.
We wniosku podniósł, że skarżący działający wówczas bez pełnomocnika działał w przekonaniu, że składa skargę do właściwego organu. Skarżący nie posiada wykształcenia wyższego prawniczego, jest bezrobotny i utrzymuje się ze świadczeń z pomocy społecznej. Skarżący jest osobą samotną i niepełnosprawną. Nie zrozumiał zawartego w zaskarżonej decyzji pouczenia. Nie wiedział, w jakim miejscu ma złożyć skargę i po raz pierwszy próbował to uczynić w siedzibie tutejszego Sądu w dniu 4 lutego 2013 r. Pracownik biura podawczego przyjął pismo skarżącego lecz następnie anulował tę czynność, informując stronę, że pismo należy złożyć w organie, który załatwiał sprawę.
Skarżący zrozumiał powyższe pouczenie w ten sposób, że ma udać się do urzędu, w którym po raz pierwszy załatwiał sprawę i gdzie składał odwołanie. Pytał tryb złożenia skargi pytał również pracownika MOPS-u, który pouczył go, że powinien ją złożyć w PUP we W. W związku z tym w dniu następnym, tj. 5 lutego 2013 r., skarżący złożył skargę w PUP. Skarga została przyjęta przez Kancelarię PUP, co utwierdziło skarżącego w przekonaniu, że wniósł skargę do organu właściwego. W mylnym przekonaniu skarżący pozostawał aż do otrzymania postanowienia o odrzuceniu skargi. Przekonanie to należy jednak uznać za usprawiedliwione, biorąc pod uwagę brak wykształcenia skarżącego, jego trudną sytuację osobistą, niepełnosprawność oraz charakter sprawy. Pełnomocnik skarżącego zaznaczył przy tym, że po doręczeniu postanowienia o odrzuceniu skargi skarżący nie pozostał bierny. Wystąpił z wnioskiem o wyznaczenie adwokata z urzędu, czym wykazał staranność, której należy wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy. Skarżący nie dopuścił się zatem niedbalstwa w swojej sprawie, co dotyczy również momentu wniesienia skargi.