IV SA/Wr 150/05 POSTANOWIENIE Dnia 3 marca 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Sikorska po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2005 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Burmistrza Miasta i Gminy J.-L. na decyzję D. Kuratora Oświaty z dnia [...]r. Nr [...] w przedmiocie aktu nadania stopnia awansu zawodowego nauczyciela kontraktowego postanowił odrzucić skargę
IV SA/Wr 150/05
Uzasadnienie
Przedmiotem skargi wniesionej przez Burmistrza Miasta i Gminy J.-L. jest decyzja D. Kuratora Oświaty z dnia [...]r. Nr [...], uchylająca decyzję tego organu z dnia [...] r. Nr [...]w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji nr [...]z dnia [...] r. - aktu nadania stopnia nauczyciela kontraktowego wydanego przez dyrektora Publicznej Szkoły Podstawowej w W.
Burmistrz Miasta i Gminy J.-L. jest zatem w tej sprawie organem I instancji.
Przepis art. 50 § l ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, póz. 1270 ze zm.) stanowi, iż uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym. Ponadto, stosownie do § 2 tego artykułu, uprawnionym do wniesienia skargi jest również inny podmiot, któremu ustawy przyznaj ą prawo do wniesienia skargi.
Z utrwalonego orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, zachowującego swą aktualność również pod rządami cytowanej wyżej ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, wynika, że organ gminy, który w pierwszej instancji wydał rozstrzygnięcie w sprawie, nie jest uprawniony do wniesienia skargi do sądu administracyjnego w tej sprawie i to bez względu na przedmiot sprawy i jego rzeczywisty związek z interesem prawnym gminy.
Organ, który wydał w sprawie decyzję, nie jest i nie może być w tej samej sprawie stroną postępowania. Odnosi się to zarówno do organów administracji rządowej, organów samorządu terytorialnego, jak i organów samorządu zawodowego i to do różnych stadiów postępowania oraz do postępowań nadzwyczajnych.
Według art. 28 kpa stroną postępowania jest tylko podmiot występujący w danym stosunku administracyjnoprawnym w charakterze administrowanego. Pojęcia strony nie można zaś odnieść do podmiotu występującego w charakterze organu administracyjnego. Dopuszczenie możliwości wniesienia skargi przez organ administracji publicznej, który wydał rozstrzygnięcie w sprawie, nadawałoby temu organowi dwojakie uprawnienia. Z jednej strony uprawnienia władcze w zakresie rozstrzygnięcia, z drugiej - uprawnienia strony, która kwestionuje poprzez skargę takie rozstrzygnięcie. Uprawnień takich nie przewidują przepisy o postępowaniu administracyjnym ani przepisy ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Odnosi się to także do organu I instancji, któremu żaden przepis nie przyznaje uprawnienia do przekształcenia się w określonej fazie postępowania z organu podejmującego władcze rozstrzygnięcia w podmiot kwestionujący także rozstrzygnięcia w drodze skargi (por. np. postanowienia NSA z dnia 19 października 2000 r. sygn. akt II SA/Gd 2159/00, z dnia 4 lutego 1999 r. sygn. akt IV SA 65/97, z dnia 24 stycznia 1997 r. sygn. akt IV SA 802/95 - ONSA 1997/4/179, z dnia 26 maja 1982 r. sygn. akt SA/Gd 165/82 -ONSA 1982/1/49, wyrok NSA z dnia 15 października 1990 r. sygn. akt SA/Wr 990/90 -ONSA 1990/4/7, uchwała SN z dnia 27 lipca 1993 r. sygn. akt III AZP 8/93 - OSNPC 1994/1/3 i inne).
W tym stanie rzeczy wniesioną w niniejszej sprawie skargę uznać trzeba za niedopuszczalną i - w konsekwencji - zgodnie z art. 58 § l pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia
2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - należało orzec jak w sentencji postanowienia.