Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Lidia Serwiniowska po rozpoznaniu w dniu 2 kwietnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Wydziale IV wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Komendanta Powiatowego Państwowej Straży Pożarnej w D. z dnia [...] w sprawie ze skargi M. S. na decyzję D. Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ustalenia dodatku służbowego w miesiącu listopadzie 2014 r. postanawia: odmówić wstrzymania wykonania decyzji organu I i II instancji.
M. S., dalej skarżący, wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na oznaczoną w sentencji decyzję D. Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej we W. mocą której organ ten utrzymał w mocy decyzję Komendanta Powiatowego Państwowej Straży Pożarnej w D. o ustaleniu w miesiącu listopadzie dodatku służbowego w wysokości [...] zł. Jednocześnie w skardze skarżący zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania na podstawie art. 61 §3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) dalej p.p.s.a. decyzji organu I i II instancji . Skarżący w żaden sposób nie uzasadnił swojego wniosku, ani nie dołączył żadnych dokumentów, które mogłyby wskazywać na potrzebę zastosowania ochrony tymczasowej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 61 § 3 po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Zgodnie z ugruntowanym poglądem doktryny wskazany wyżej przepis swoją treścią obejmuje nie tylko zaskarżone do Sądu rozstrzygnięcia organu ale również decyzję I instancji, jak i akty, w stosunku do których toczy się postępowanie w trybie nadzwyczajnym lub w trybie autokontroli (por. B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka - Medek "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz", Wyd. Wolters Kluwer, Kantor Wydawniczy Zakamycze 2006, s. 163). Sąd, rozpoznając powyższy wniosek, opiera swoje rozstrzygnięcie zarówno na ocenie argumentów wskazanych przez skarżącego, jak i na materiale dowodowym zgromadzonym w aktach sprawy. Jednakże uprawdopodobnienie przesłanek przemawiających za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji, tj. niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, spoczywa na stronie skarżącej (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 stycznia 2005 r. FZ 59/04, postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 lipca 2006 r. II FZ 452/06). W niniejszej sprawie, w ocenie Sądu, skarżący w żaden sposób nie uprawdopodobnił, iż zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Oprócz bowiem literalnego stwierdzenia, że wnosi on o przyznanie ochrony tymczasowej, nie określił ani swojej sytuacji finansowej, rodzinnej, ani też nie wskazał żadnych innych powodów uzasadniających wstrzymanie wykonania zarówno decyzji I jak i II instancji. Żadne takie okoliczności nie wynikają również z akt sprawy. Należy podkreślić, że instytucja ochrony tymczasowej została obwarowana określonymi przesłankami, które osoba ubiegająca się o nią powinna wykazać. Skoro więc przepis art. 61 § 3 cytowanej ustawy zobowiązuje wnioskodawcę do uprawdopodobnienia, iż zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, to skarżący powinien w sposób logiczny i ciągły te okoliczności wskazać. Dlatego też niewskazanie tych okoliczności nie może skutkować uwzględnieniem wniosku. Z uwagi na powyższe Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu na podstawie art. 61 § 3 i § 5 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł, jak w sentencji