Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA - Henryk Ożóg po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2004r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. K. na decyzję Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w P. z dnia [...]r. Nr [...] w przedmiocie zasiłku stałego wyrównawczego p o s t a n a w i a : odrzucić skargę.
Pismem z dnia [...] r. /data wpływu/ A. K. wniósł skargę do WSA we Wrocławiu żądając wyjaśnienia dlaczego nie otrzymał zasiłku ani zapomogi za grudzień. Decyzja jest sporządzona niezgodnie z prawdą ponieważ jeden zasiłek wziął we wrześniu, a nie w sierpniu, i w ogóle wziął trzy zasiłki.
Jednocześnie skarżący przedstawił decyzję, o jakiej mowa w sentencji postanowienia.
Pismem z dnia [...]r. Sąd wskazał A. K. w jakich sprawach jest właściwy i wezwał do skonkretyzowania przedmiotu skargi poprzez określenie jaki akt lub czynność z zakresu administracji publicznej, jakiego organu administracji publicznej i kiedy podjęty, skarga obejmuje, w terminie 7 dni.
Wezwanie to skarżący otrzymał w dniu [...]r. i dotąd nie udzielił na nie odpowiedzi.
Przepis art. 58 § 1 pkt 3 i 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz. U. Nr 153, poz. 1270/ stanowią, że Sąd odrzuca skargę gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi i jeżeli z innych przyczyn wniesienie skargi jest niedopuszczalne.
Skarżący nie uzupełnił braków skargi, jak to już wcześniej podniesiono, natomiast gdyby skargę tę traktować jako środek prawny od wspomnianej decyzji byłaby ona niedopuszczalna. W myśl bowiem art. 52 § l wspomnianej ustawy skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, skarżący tego natomiast nie uczynił, nie wniósł odwołania do organu II instancji.
Dlatego Sąd orzekł, jak w sentencji postanowienia.
p