Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Lidia Serwiniowska po rozpoznaniu w dniu 8 sierpnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym ponownego wniosku M. K. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na orzeczenie Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej dla Studentów Uniwersytetu Przyrodniczego we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie orzeczenia kary zawieszenia w korzystaniu z praw studenta na okres jednego roku postanawia umorzyć postępowanie wszczęte wnioskiem.
Orzeczeniem z dnia [...] Nr [...] Odwoławcza Komisja Dyscyplinarna dla Studentów Uniwersytetu Przyrodniczego we W. utrzymała w mocy orzeczenie Komisji Dyscyplinarnej dla Studentów Uniwersytetu Przyrodniczego we W. z dnia 14 [...] w sprawie orzeczenia wobec M. K. kary zawieszenia w korzystaniu z praw studenta na okres jednego roku.
Orzeczenie to zostało doręczone skarżącemu dnia 9 lutego 2007 r.
W dniu 8 kwietnia 2008 r. M. K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na powyższe orzeczenie.
Jednocześnie, w skardze skarżący zawarł wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych
Postanowieniem z dnia 16 maja 2008 r., sygn. akt IV SA/Wr 200/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił wniosek skarżącego z uwagi na oczywistą bezzasadność skargi.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że skarga M. K. jest spóźniona, a tym samym oczywiście bezzasadna w rozumieniu art. 247 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, gdyż bezzasadność skargi należy łączyć nie tylko z jej merytoryczną oceną, ale i możliwością jej wniesienia.
W dniu 16 czerwca 2008 r. skarżący złożył ponowny wniosek o przyznanie prawa pomocy we wspomnianym zakresie, nie załączając jednak żadnych dowodów na to, że jego skarga nie jest spóźniona.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W niniejszej sprawie, postanowieniem z dnia 16 maja 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym z uwagi na oczywistą bezzasadność skargi, gdyż zaskarżone orzeczenie, doręczone skarżącemu w dniu 30 marca 2007 r., zostało zaskarżone w dniu 8 kwietnia 2008 r., a więc około roku po upływie trzydziestodniowego terminu do wniesienia skargi (art. 53 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm./).
Skarżący, składając ponowny wniosek o przyznanie prawa pomocy w żaden sposób nie dowiódł, że wniesiona przez niego skarga nie była spóźniona, w związku z czym na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postępowanie wszczęte tym wnioskiem podlegało umorzeniu, co orzeczono w sentencji postanowienia.