Ewa Orłowska referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu: po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku M. D. o ustanowienie adwokata z urzędu w sprawie ze skargi M. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie przyznania zasiłku celowego postanawia: przyznać prawo pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie adwokata z urzędu.
Skarżący złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata z urzędu.
W uzasadnieniu wniosku wskazał, że prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku i korzysta ze świadczeń z pomocy społecznej. Nie posiada środków finansowych na pokrycie kosztów ustanowienia pełnomocnika. Podał, że posiada dom i działkę gruntu i nie posiada innych nieruchomości oraz oszczędności, papierów i przedmiotów wartościowych.
Z treści przepisu art. 245 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), wynika, że ustanowienie adwokata z urzędu obejmuje prawo pomocy w zakresie częściowym. Z kolei przepis art. 246 § 1 pkt 2 cytowanej ustawy stanowi, że przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodzinny.
Stosownie do art. 199 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Do tych przepisów szczególnych należy zaliczyć przepisy określające przesłanki warunkujące przyznanie prawa pomocy na wniosek strony.
Mając na uwadze trudną sytuację materialną skarżącego, który jest osobą bezrobotną korzystającą ze świadczeń z pomocy społecznej, przyjąć należy, że wykazał on, iż spełnia przesłanki warunkujące przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie adwokata z urzędu.
Z tych względów, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało orzec jak w sentencji.