Sprawa ze skargi na decyzję SKO w L. w przedmiocie uznania zarzutów dotyczących tytułu wykonawczego za nieuzasadnione
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Ożóg, Sędziowie Sędzia WSA Lidia Serwiniowska (spr.), Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków, Protokolant Agnieszka Figura, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 17 czerwca 2010 r. sprawy ze skargi D.J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie uznania zarzutów dotyczących tytułu wykonawczego za nieuzasadnione postanawia umorzyć postępowanie sądowoadministracyjne.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L., po rozpatrzeniu zażalenia D. J. na postanowienie działającego z upoważnienia Prezydenta Miasta L. - Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w L. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie uznania zarzutów dotyczących tytułu wykonawczego [...] za nieuzasadnione, postanowieniem z dnia [...] [...] na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 w związku z art. 144 kpa oraz art. 18 ustawy z dnia 17 czerwca 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z póź. zm.) uchyliło zaskarżone postanowienie.

Rozpoznając sprawę Samorządowe Kolegium Odwoławcze stwierdziło bowiem, że w obrocie prawnym pozostaje ostateczne postanowienie Dyrektora MOPS w L. z dnia [...] dotyczące zarzutów zobowiązanej, zgłoszonych w piśmie z dnia 29 kwietnia 2009r. w prowadzonym postępowaniu egzekucyjnym na podstawie tytułów wykonawczych nr [...] i [...]. Zachodzi więc istotna przeszkoda do wydania kolejnego postanowienia w tej samej materii bowiem wierzyciel wypowiedział się już w tej sprawie.

W skardze D.J. wniosła o uchylenie powyższego postanowienia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania organowi pierwszej instancji. Zarzuciła naruszenie przepisów postępowania administracyjnego, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, w szczególności art. 8 i 9 kpa, naruszenie prawa materialnego przez błędną jego wykładnię i niewłaściwe zastosowanie tj. art. 61 ust. 1 i art. 103 ustawy o pomocy społecznej oraz art. 33 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, nie wyjaśnienie wszystkich okoliczności mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy.

W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. wniosło o jej oddalenie podtrzymując argumentację zawartą w zaskarżonym postanowieniu.

W piśmie z dnia 31 maja 2010r. skierowanym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skarżąca wniosła o nierozpatrywanie sprawy sygn. akt IV SA/Wr 229/10 ponieważ zawarła z Miejskim Ośrodkiem Pomocy Społecznej umowę, którą dołącza.

Sąd uznał, że skarżąca pismem, o którym mowa wyżej cofnęła skargę.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:

W świetle art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - dalej p.p.s.a. skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.

W ocenie Sądu w rozpatrywanej sprawie nie zachodzą wymienione w tym przepisie przesłanki niedopuszczalności cofnięcia skargi.

W tych okolicznościach działając na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a. należało orzec jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1