Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Julia Szczygielska po rozpoznaniu w dniu 1 lutego 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Wydziale IV sprawy wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku w sprawie ze skargi J. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia nienależnie pobranego zasiłku pielęgnacyjnego postanawia: odrzucić wniosek.
Wyrokiem z dnia 3 listopada 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę złożona w tej sprawie. Skarżący pismem z dnia 10 listopada 2015 r. (nadanym u operatora wyznaczonego w dniu 13 listopada 2015 r). złożył wniosek sporządzenie wyroku wydanego w tej sprawie. Kolejnym pismem z dnia 24 listopada 2015 r.(w tym samym dniu nadanym u operatora wyznaczonego ) skarżący wniósł o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia w tej sprawie. W uzasadnieniu podał, że zawiadomienie o rozprawie otrzymał "gdy był w trakcie uszczerbku na zdrowiu związanego ze złamaniem nogi a drugą mam amputowaną". Wskazał, dalej, że po przywiezieniu ze szpitala opiekę nad nim sprawowała jego była żona, a prośbę o sporządzenie uzasadnienia wysłał w dniu 10 listopada 2015 r, listem zwykłym za pośrednictwem byłej żony, by wywiązać się z terminu. W odpowiedzi na wezwanie Sądu stosownie do art. 87 §2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. w Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm. dalej p.p.s.a) skarżący wraz z pismem z dnia 8 stycznia 2015 r. nadesłał kartę leczenia szpitalnego odbytego w dniach 20 -29 września 2015 r., oświadczenie żony potwierdzające prawdziwość okoliczności podanych przez stronę we wniosku oraz dokument w postaci informacji dla lekarza kierującego z dnia 5 listopada 2015 r. , z której wynika, że lekarz prowadzący po dokonaniu prześwietlenia postanowił zdjąć gips w dniu 16 listopada 2015 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Wniosek o przywrócenie terminu podlegał odrzuceniu. Stosownie do przepisu art. 141 § 2 p.p.s.a. w sprawach, w których skargę oddalono, uzasadnienie wyroku sporządza się na wniosek strony zgłoszony w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia wyroku albo doręczenia odpisu sentencji wyroku. Odmowa sporządzenia uzasadnienia wyroku następuje postanowieniem wydanym na posiedzeniu niejawnym (art. 141 § 3 p.p.s.a.). Zgodnie z art. 85 p.p.s.a., czynność podjęta w postępowaniu sądowym przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Jednakże sąd, na wniosek strony, która nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, postanowi o przywróceniu terminu (art. 86 § 1 p.p.s.a.). Przy czym, jak stanowi przepis art. 87 § 1, 2 i 4 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (§ 1). W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2). Strona powinna wraz z wnioskiem dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (§ 4). Z kolei, w myśl art. 88 p.p.s.a. zdanie pierwsze spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym. Z przywołanych regulacji prawnych wynika, że przystąpienie do merytorycznej oceny rzeczonego wniosku musi zostać poprzedzone badaniem, czy wniosek jest dopuszczalny i czy został on wniesiony w terminie. Dopiero bowiem spełnienie tych warunków pozwala Sądowi przejść do etapu oceny jego zasadności, co w okolicznościach rozpoznawanej sprawy zmierzałoby do oceny, czy skarżący wykazał brak winy w niedokonaniu czynności procesowej w terminie, przez podjęcie określonych działań, W realiach rozpoznawanej sprawy istnieje jednak przeszkoda do merytorycznego rozpoznania przedmiotowego wniosku o przywrócenie terminu, gdyż zachodzi jedna z przyczyn wymienionych w art. 88 p.p.s.a., mianowicie, uchybienie siedmiodniowemu terminowi do złożenia wniosku, o jakim jest mowa w art. 87 § 1 p.p.s.a.. Jak wynika z akt sprawy i powołanych na wstępie regulacji art. 141 §2 p.p.s.a. skarżący winien wystąpić z wnioskiem o sporządzenie uzasadnienia wyroku wydanego w tej sprawie do 10 listopada 2015 r. tymczasem wystąpił z takim wnioskiem w dniu 13 listopada 2015 r. (art. 83 §3) zatem bezsprzecznie doszło do uchybienia temu terminowi. Następnie skarżący w dniu 24 listopada 2015r. wystąpił z wnioskiem o przywrócenie powyższego terminu. Z uzasadnienia tego wniosku oraz jego uzupełnienia pismem z dnia 8 stycznia 2016 r. wynika, że bezpośrednią przyczyną uchybienia owemu terminowi przez skarżącego było złamanie kości piszczelowej przedniej i związane z tym unieruchomienie w opatrunku gipsowym stopowo- udowym. Jak wynika z przedłożonej dokumentacji wskazany stan miał ustać w dniu 16 listopada 2015r. Zatem tak wskazaną datę należało przyjąć za dzień , w którym ustała przyczyna uchybienia terminowi do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku. W konsekwencji, siedmiodniowy termin do złożenia przedmiotowego wniosku o przywrócenie o terminu upływał z dniem 23 listopada 2014 r. Tymczasem pismo procesowe, w którym skarżący zawarł żądanie przywrócenia terminu, zostało wniesione (za pośrednictwem operatora pocztowego) w dniu 24 listopada 2014 r., a zatem po upływie ustawowego terminu do jego wniesienia. Reasumując, okoliczność ta dyskwalifikuje wniosek i uniemożliwia jego merytoryczne rozpoznanie, wniosek podlegał zatem odrzuceniu. W tym stanie rzeczy na mocy art. 88 p.p.s.a. Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.