Wniosek w przedmiocie przyznania usług opiekuńczych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Lidia Serwiniowska po rozpoznaniu w dniu 6 lipca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku pełnomocnika skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia skargi E. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] lutego 2018 r. nr [...] w przedmiocie przyznania usług opiekuńczych postanawia : przywrócić termin do wniesienia skargi.

Uzasadnienie strona 1/2

Decyzją z dnia [...] lutego 2018 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. po rozpatrzeniu odwołania E. D. od decyzji wydanej z upoważnienia Prezydenta Ś. przez Zastępcę Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Ś. z dnia [...] stycznia 2018 r. Nr [...] w sprawie świadczenia z pomocy społecznej w formie usług opiekuńczych, utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

Decyzja organu II instancji została skarżącemu doręczona w dniu 22 lutego 2018r., czego potwierdzeniem jest zwrotne potwierdzenie odbioru znajdujące się w aktach administracyjnych.

W dniu 13 marca 2018 r. skarżący wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w całości oraz ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt IV SO/Wr 12/18.

Postanowieniem z dnia 29 marca 2018 r. referendarz sądowy tut. Sądu umorzył prawo pomocy wszczęte wnioskiem o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowił dla niego adwokata z urzędu, którego miała wyznaczyć Okręgowa Rada Adwokacka we W.

W dniu 9 kwietnia 2018 r. adwokat K. M. odebrała informację o ustanowieniu jej pełnomocnikiem z urzędu.

W dniu 9 maja 2018 r. pełnomocnik strony skarżącej nadał w placówce pocztowej skargę na decyzję organu II instancji wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi oraz załącznikami.

W odpowiedzi na skargę organ II instancji wniósł o oddalenie skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym.

Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Wnosząc o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w jego uchybieniu (art. 87 § 1 i 2 p.p.s.a.). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 p.p.s.a.).

Z treści powołanych przepisów wynika, że w postępowaniu sądowoadministracyjnym termin do dokonania przez stronę czynności, któremu uchybiła należy przywrócić, jeżeli łącznie zostaną spełnione następujące warunki:

1. strona wystąpi z wnioskiem o przywrócenie terminu;

2. wniosek ten zostanie złożony w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu;

3. jednocześnie strona dokona czynności, dla której określony był termin;

4. we wniosku zostaną uprawdopodobnione okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.

W kontekście powyższego wskazać trzeba, że brak winy po stronie podmiotu dokonującego lub zamierzającego dokonać określonej czynności procesowej, stanowi konieczną, a jednocześnie podstawową przesłankę przywrócenia terminu. Wniosek o przywrócenie terminu powinien zawierać uzasadnienie, w którym strona uprawdopodobni brak winy w przekroczeniu terminu.

Strona 1/2