Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Lidia Serwiniowska po rozpoznaniu w Wydziale IV w dniu 27 marca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku Z. R. o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 31 października 2017 r., sygn. akt IV SA/Wr 300/17 oddalające wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi Z. R. z dnia 20 czerwca 2017 r. postanawia: odmówić przywrócenia terminu.
Postanowieniem z dnia 31 października 2017 r., sygn. akt IV SA/Wr 300/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił wniosek Z. R. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi Z. R. z dnia 20 czerwca 2017 r.
Powyższe postanowienie skarżący odebrał osobiście w dniu 17 listopada
2017 r., co pokwitował własnoręcznym podpisem.
Pismem z dnia 26 lutego 2018 r. skarżący wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie z dnia 31 października 2017 r. oddalające wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych. Skarżący podał, że domaga się przywrócenia terminu bowiem na jego wniosek z dnia 2 lutego 2018 r. sąd zmienił tryb rozpoznania z merytorycznego na procesowy, czym zamyka mu drogę do sądu i do działania pozbawiając skarżącego godności należnej każdemu człowiekowi, co w jego ocenie zmusza go teraz do odwołania się do Naczelnego Sądu Administracyjnego, jakie przysługiwało mu w tamtej sytuacji w celu udowodnienia, iż WSA dowolnie interpretuje prawo, aby utącić mu kolejny wniosek oparty o nowe okoliczności.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 zd. 1 ustawy z dnia z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
Stosownie do treści art. 87 § 1 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (§ 4).
Z powyższych przepisów wynika, że aby można było orzec o przywróceniu terminu do dokonania czynności procesowej strona powinna:
- uchybić terminowi dokonania określonej czynności w postępowaniu sądowym;
- złożyć wniosek o przywrócenie terminu do dokonania tej czynności w terminie siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu, równocześnie czynność tę dokonując;
- uprawdopodobnić okoliczność wskazującą, że uchybienie terminu nastąpiło bez jej winy.
Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że warunki formalne związane ze złożeniem wniosku zostały przez stronę zachowane.
Niewątpliwie skarżący uchybił terminowi do złożenia zażalenia na postanowienie Sądu z dnia 31 października 2017 r. bowiem do dnia 24 listopada 2017 r., będącego ostatnim dniem siedmiodniowego terminu do wniesienia zażalenia, zażalenia tego nie złożył.
Strona skarżąca wystąpiła również ze stosownym podaniem o przywrócenie uchybionego terminu. Skarżący jednak nie sprecyzował ostatecznie kiedy dokładnie ustała przyczyna uchybienia terminu.
Niemniej w sytuacji, gdy nie jest możliwe jednoznaczne ustalenie, czy termin ten został zachowany, wskazany brak nie może zostać potraktowany w sposób formalny, zaś obowiązkiem Sądu jest wówczas wydanie rozstrzygnięcia merytorycznego w przedmiocie uchybienia terminu (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 listopada 2014 r., sygn. akt II OZ 974/13 i powołane tam orzecznictwo, publ. w internetowej Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów administracyjnych).
Analiza treści pisma skarżącego zawierającego wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie z dnia 31 października 2017 r. wskazuje, że wnioskodawca nie uprawdopodobnił w sposób wystarczający, że nie ponosił winy w uchybieniu terminu, brak bowiem w ogóle uzasadnienia złożonego w tym zakresie wniosku.
Z opisanych względów wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia nie mógł zostać uwzględniony, albowiem wnioskodawca nie uprawdopodobnił, że uchybienie terminu nastąpiło bez jego winy.
Wobec powyższego, działając na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a., należało orzec jak w sentencji niniejszego postanowienia.