Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Mirosława Rozbicka - Ostrowska Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Masternak - Kubiak Sędzia WSA Wanda Wiatkowska - Ilków (sprawozdawca) Protokolant Robert Hubacz po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 19 sierpnia 2010 r. sprawy ze skargi R. P. o wznowienie postępowania sądowo-administracyjnego w sprawie zakończonej prawomocnym wyrokiem WSA we Wrocławiu z dnia 30 sierpnia 2006 r. sygn. akt III SA/Wr 475/05 postanawia: odrzucić skargę.
R. P., skargą z dnia 12 maja 2010r. wniósł o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 30 sierpnia 2006r. sygn. akt III SA/Wr 475/05.
W uzasadnieniu skargi podał, że w wyżej wymienionej sprawie prawomocnym wyrokiem została oddalona jego skarga na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego we W. Nr [...] w przedmiocie braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej.
Z wyrokiem nie mógł się zgodzić, w związku z tym, aby wnieść skargę kasacyjną, zwrócił się z wnioskiem do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego o przyznanie pełnomocnika z urzędu. Postanowieniem z dnia 9 października 2006r. Sąd przyznał mu prawo pomocy w zakresie ustanowienia radcy prawnego z urzędu. Pełnomocnikiem została ustanowiona radca prawny M.M.
Radca prawny skontaktowała się z nim tylko raz przesyłając do podpisania pełnomocnictwo, później podjęta próba kontaktu z pełnomocnikiem okazała się niemożliwa z uwagi na nieaktualność telefonu przez nią podanego. Sądził jednak, że skarga została wniesiona; wiedział że na rozpoznanie skargi czeka się długo.
W dniu 28 kwietnia 2009r. zwrócił się do pełnomocnika z pismem o informację o skardze. Pismem z dnia 20 maja 2009r. pełnomocnik odpowiedziała, że po otrzymaniu wyroku napisała w dniu 13 kwietnia 2007r. opinię prawną, którą przesłała do akt sprawy, że jej zdaniem nie ma podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.
Przez dwa lata pełnomocnik nic nie zrobiła w sprawie i nie poinformowała skarżącego o treści opinii.
Skarżący w dniu 2 czerwca 2009r. wniósł do Okręgowej Izby Radców Prawnych we Wrocławiu skargę na pełnomocnika.
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny orzeczeniem z dnia [...] uznał M. M. za winną przewinienia dyscyplinarnego i na podstawie art. 65 ust. 1 pkt 2 ustawy o radcach prawnych wymierzono jej karę nagany z ostrzeżeniem.
Według skarżącego został pozbawiony przez pełnomocnika możności działania i obrony swych interesów przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, zatem zachodzą przesłanki z art. 401 ust. 2 kpc do wznowienia postępowania. Gdyby pełnomocnik powiadomiła go w wydanej opinii prawnej mógłby zwrócić się np. do Rzecznika Praw Obywatelskich o wniesienie skargi kasacyjnej.
Skarżący dodał, że stosownie do art. 407 § 1 kpc zachowany został 3 miesięczny termin do wniesienia skargi, ponieważ orzeczenie dyscyplinarne zostało wydane [...].
W piśmie z dnia 26 lipca 2010r. zainteresowany podał, że w skardze została mylnie powołana podstawa prawna to jest przepisy k.p.c. dotyczące wznowienia postępowania.
Wskazał, że skargę opiera na art. 271 pkt 2 ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie a w uzasadnieniu przywołał dotychczasowe argumenty w ocenie organu uzasadniające nieuwzględnienie wniosku o ustalenie istnienia choroby zawodowej.
W dalszym piśmie z dnia 11 sierpnia 2010r. ustosunkowując się do pisma skarżącego z dnia 6 listopada 2010r. i podtrzymując wniosek o oddalenie skargi organ podniósł, że brak jest podstaw do przyjęcia, że zachodzą przesłanki wymienione w art. 271 pkt 2 p.p.s.a. Nieważność stanowiąca podstawę wznowienia musi występować w chwili wydania prawomocnego orzeczenia. Wystąpienie tych przyczyn już po wydaniu orzeczenia nie ma żadnego znaczenia w sprawie.