Wniosek w przedmiocie odmowy udzielenia pomocy w formie zasiłku ceowego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska, po rozpoznaniu w dniu 11 września 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku Z. R. o wykładnię postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 11 czerwca 2013 r. sygn. akt IV SA/Wr 323/13 w sprawie ze skargi Z. R na decyzję Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej we W. z dnia [...] kwietnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia pomocy w formie zasiłku ceowego postanawia: odmówić wykładni postanowienia z dnia 11 czerwca 2013r. sygn. IVSA/Wr323/13.

Inne orzeczenia o symbolu:
6320 Zasiłki celowe i okresowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej
Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 11 czerwca 2013 r. sygn. akt IV SA/Wr 323/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny odrzucił skargę Z. R. ( dalej skarżący) na decyzję Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. z dnia [...] kwietnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia pomocy w formie zasiłku celowego.

Pismem z dnia 21 czerwca 2013 r. skarżący wniósł o " wyjaśnienia wątpliwości związanych z opublikowanym orzeczeniem" i stwierdzenie nieważności postępowania sądowoadministracyjnego. Zdaniem skarżącego, postępowanie sądowe powinno zostać zawieszone na podstawie art. 124 § 1 pkt 6 w związku z art. 56 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej p.p.s.a Z podobnym wnioskiem skarżący wystąpił w kolejnych pismach z dnia 6 sierpnia i 19 sierpnia 2013 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do przepisu art. 158 p.p.s.a. sąd, który wydał orzeczenie rozstrzyga postanowieniem wątpliwości co do jego treści. Konieczność dokonania wykładni, której podlega zarówno sentencja orzeczenia jak i jego uzasadnienie, zachodzi wówczas, gdy jego treść jest sformułowana w sposób niejasny, uniemożliwiający jednoznaczne rozumienie tekstu, który może budzić wątpliwości co do samego rozstrzygnięcia, zakresu powagi rzeczy osądzonej, a także sposobu jego wykonania. Potrzeba wykładni może być wynikiem wadliwego lub nie dość precyzyjnego sformułowania wyroku (lub postanowienia - zob. art. 166 p.p.s.a.).

W ocenie Sądu z taką sytuacją nie mamy do czynienia w badanej sprawie. Postanowienie sądu z dnia 11 czerwca 2013 r. jest jasne zarówno w zakresie sentencji, jak i jego uzasadnienia. W sposób jednoznaczny i czytelny wskazano w nim przedmiot i sposób rozstrzygnięcia, a także przyczyny odrzucenia skargi. Wobec tego trudno przyjąć, że postanowienie to wymaga niezbędnej wykładni.

Natomiast pozbawiona doniosłości prawnej jest argumentacja skarżącego , według której sąd nie powinien odrzucać skargi, lecz zawiesić postępowanie sądowe na podstawie art. 124 § 1 pkt 6 w zw. z art. 56 p.p.s.a., gdyż w razie wniesienia skargi do sądu po wszczęciu postępowania administracyjnego w celu zmiany, uchylenia, stwierdzenia nieważności aktu lub wznowienia postępowania, postępowanie sądowe podlega zawieszeniu. Wskazać bowiem należy, że wobec odrzucenia skargi, jako niedopuszczalnej, na podstawie art. 58 § 1 p.p.s.a., bezcelowe jest analizowanie, czy została spełniona przesłanka zawieszenia postępowania z art. 124 § 1 pkt 6 p.p.s.a., skoro skarga podlegała odrzuceniu. Zdaniem Sądu, nawet gdyby ustalono, że przesłanka ta istotnie w sprawie zachodzi, to i tak nie spowodowałoby to wydania innego rozstrzygnięcia w sprawie.

Wskazać ponadto należy, że przepisy ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie przewidują możliwości stwierdzenia przez wojewódzki sąd administracyjny nieważności zapadłych przed tym sądem orzeczeń. Zgodnie z art. 183 § 1 p.p.s.a. wyłącznie Naczelny Sąd Administracyjny, rozpoznając sprawę w granicach skargi kasacyjnej, bada czy w sprawie wystąpiły przesłanki nieważności postępowania wskazane w art. 183 § 2 p.p.s.a. Zatem, wniosek zawierający takie żądanie jest niedopuszczalny i nie mieści się w istocie wykładni. Odnośnie zaś żądania stwierdzenia niezgodności orzeczenia z prawem, przepisy p.p.s.a., wprowadzające na grunt tego postępowania tę instytucję prawną, wymagają spełnienia określonych przesłanek, w tym sporządzenia takiej skargi przez profesjonalnego pełnomocnika.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że wniosek o dokonanie wykładni jest w istocie polemiką z rozstrzygnięciem sądu, bowiem skarżący podnosi jedynie argumenty wskazujące, jego zdaniem, na błędny tok działania sądu oraz podważa trafność podjętego rozstrzygnięcia w sprawie.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 158 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6320 Zasiłki celowe i okresowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej