Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Sikorska po rozpoznaniu w dniu 28 sierpnia 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi G. K. na działanie Burmistrza Miasta P. w przedmiocie sposobu przeprowadzenia konkursu na stanowisko dyrektora Miejskiej Biblioteki Publicznej postanawia: odrzucić skargę.
G. K. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu za pośrednictwem Urzędu Miejskiego w P. skargę na działanie Burmistrza Miasta w związku z przeprowadzonym w dniach [...] r. do [...] r. konkursem na stanowisko dyrektora Miejskiej Biblioteki Publicznej w P.
W skardze zawarła szereg zarzutów dotyczących nienależytego jej zdaniem wykonywania zadań przez Burmistrza oraz powołanej przez niego Komisji Konkursowej. Podniosła również, że Burmistrz jako organ administracji w ogóle nie zastosował się do przepisów obowiązującej procedury administracyjnej, naruszając przy tym powagę sprawowanego urzędu oraz interes społeczny mieszkańców miasta i gminy P.
W odpowiedzi na skargę Burmistrz P. wniósł o odrzucenie skargi wskazując, że skarga nie może być przedmiotem rozpoznania przez Sąd, z uwagi na swój charakter. Zgodnie bowiem z art. 229 pkt 3 kpa skargę na Burmistrza rozpatruje Rada Miejska.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przede wszystkim na wstępie zauważyć należy, że złożona przez G. K. skarga ma charakter skargi uregulowanej w Dziale VIII Kodeksu postępowania administracyjnego zatytułowanym "Skargi i wnioski". Potwierdza to treść zarzutów wyartykułowanych w skardze.
Zgodnie z art.1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz.1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości między innymi przez kontrolę działalności administracji publicznej. Kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej (art. 1 § 2 tej ustawy). Natomiast w myśl art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a. sądy administracyjne orzekają w sprawach skarg na bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4, czyli takich, które mogą zakończyć się wydaniem decyzji administracyjnych, postanowień wydanych w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo które kończą postępowanie lub rozstrzygają je co do istoty, postanowień wydanych w postępowaniu egzekucyjnym, na które służy zażalenie, a także na inne akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.
Natomiast skarga złożona w trybie skargowo - wnioskowym jest prawnym środkiem obrony i ochrony interesów jednostki, który nie daje podstaw do żądania wszczęcia postępowania administracyjnego ogólnego ani też nie może stanowić podstawy powództwa lub wniosku zmierzającego do wszczęcia postępowania sądowego. Należy zatem uznać, że w postępowaniu skargowo - wnioskowym nie ma podstaw prawnych do rozstrzygania skargi na działanie burmistrza mylnie skierowanej do tut. Sądu w formach przewidzianych w przepisie art. 3 § 2pkt 1-4 p.p.s.a., a tym samym oceny sposobu załatwienia takiej skargi w ramach postępowania sądowo - administracyjnego.
Stąd też do skarg i wniosków nie ma zastosowania sądowa kontrola administracji publicznej, a skarga jako niedopuszczalna, zgodnie z art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a., podlegała odrzuceniu.