Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA - Henryk Ożóg po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku E. T. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie przyznania zasiłku stałego wyrównawczego postanawia odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Pismem z dnia 6 lipca 2009 r. E. T. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie przyznania zasiłku stałego wyrównawczego.
Pismem z dnia 10 sierpnia 2009 r. skarżący złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Nie wskazał żadnych okoliczności uzasadniających brak jego winy w uchybieniu terminu.
Pismem z dnia 1 września 2009 r. Sąd wezwał skarżącego o udokumentowanie okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi. Odpowiedzi należało udzielić w terminie 7 dni od daty otrzymania niniejszego wezwania. Jednocześnie pouczono skarżącego o treści art. 86 i art. 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej: p.p.s.a.
Na powyższe wezwanie Sądu skarżący nie odpowiedział.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przepisy art. 86 i 87 p.p.s.a., przewidują możliwość przywrócenia terminu w sytuacji, gdy zainteresowany uprawdopodobni okoliczności wskazujące na brak jego winy w uchybieniu terminu, wniosek o przywrócenie zostanie złożony w ciągu 7 dni od ustania przyczyny uchybienia terminu i gdy wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu zostanie dopełniona czynność, dla której termin był wyznaczony.
Brzmienie przytoczonych przepisów art. 86 i 87 p.p.s.a. wskazuje, że przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i może nastąpić, gdy zostaną spełnione wszystkie określone w nim przesłanki. W szczególności przywrócenie takie jest możliwe w sytuacji, gdy uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony.
Jako kryterium przy ocenie winy w uchybieniu terminu procesowego przyjmuje się obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy. Negatywnie z tego punktu widzenia oceniane jest choćby lekkie niedbalstwo (zob. wyrok NSA z dnia 22 maja 1997 r., sygn. akt SA/Sz 630/96, LEX nr 30784). O braku winy w niedopełnieniu obowiązku można mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody nie do przezwyciężenia. (zob. postanowienie NSA z dnia 18 sierpnia 2000 r. sygn. akt III SA 1716/99, niepubl.).
Strona skarżąca składając wniosek o przywrócenie terminu winna zatem uprawdopodobnić brak swojej winy, czyli powinna uwiarygodnić stosowną argumentacją swoją staranność oraz fakt, że przeszkoda była od niej niezależna.
Tymczasem skarżący w swoim wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi nie wskazał żadnych okoliczności faktycznych, uzasadniających spełnienie przesłanki braku winy w przekroczeniu terminu. Nie odpowiedział także na pismo Sądu wzywające do udokumentowania okoliczności wskazujących na brak jego winy w uchybieniu terminu.
Z tych przyczyn Wojewódzki Sąd Administracyjny, na podstawie art. 86 §1 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.