Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wanda Wiatkowska - Ilków po rozpoznaniu w dniu 3 października 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku R. C. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi R. C. na decyzję Burmistrza Miasta i Gminy S. z dnia [...] czerwca 2016 r., nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej postanawia: odmówić przywrócenia termin do wniesienia skargi.
Pismem z dnia 28 lipca 2016 r. R. C. (zwany dalej stroną, skarżącym lub wnioskodawcą) wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na decyzję Burmistrza Miasta i Gminy [...] z dnia [...] czerwca 2016 r., nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Dyrektora Szkoły Podstawowej nr [...] w S. z dnia [...] kwietnia 2016 r., nr [...] o odmowie udostepnienia informacji publicznej w zakresie obejmującym wydanie protokołów z posiedzeń Rady Pedagogicznej w okresie od dnia 5 stycznia do dnia 2 marca 2016 r.
Przedmiotowa decyzja organu odwoławczego została doręczona skarżącemu w dniu 17 czerwca 2016 r.
Jednocześnie strona wystąpiła o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wskazując, że zakwestionowana decyzja nie zawierała pouczenia o możliwości i terminie wniesienia skargi do sądu administracyjnego. Skarżący dowiedział się zaś o tym dopiero z chwilą przekazania sprawy swojemu pełnomocnikowi, co nastąpiło w dniu 26 lipca 2016 r.
W odpowiedzi organ wniósł o oddalenie żądania przywrócenia terminu wskazując, że zakwestionowane rozstrzygnięcie zawierało stosowne pouczenie o prawie jego zaskarżenia do sądu administracyjnego
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 zd. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.) jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
Stosownie do treści art. 87 § 1 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (§ 4).
Z powyższych przepisów wynika, że aby można było orzec o przywróceniu terminu do wniesienia skargi strona powinna: 1) uchybić terminowi dokonania określonej czynności w postępowaniu sądowym, 2) złożyć, za pośrednictwem organu, wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi z równoczesnym dołączeniem jej do wniosku, w terminie siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, 3) uprawdopodobnić okoliczność wykazującą, że uchybienie terminu nastąpiło bez jej winy.
Przy czym dwa pierwsze warunki mają charakter formalny, których spełnienie umożliwia odniesienie się przez sąd orzekający w sprawie do merytorycznej zawartości wniosku o przywrócenie terminu.
Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że strona zachowała tryb postępowania związany z przywróceniem terminu.
Po pierwsze, skarżący niewątpliwie uchybił terminowi do wniesienia skargi na kwestionowaną decyzję. Jak wynika bowiem z akt sprawy strona otrzymała rozstrzygnięcie w dniu 17 czerwca 2016 r. Trzydziestodniowy termin na wniesienie skargi upływał z dniem 18 lipca 2016 r., albowiem 17 lipca 2016 r. wypadał w niedzielę. Skarga zaś została nadana za pośrednictwem pocztowego operatora wyznaczonego w dniu 29 lipca 2016 r., a więc 11 dni po upływie ustawowego terminu.
Uznając nawet, że spełniony został drugi warunek formalny, tj. złożenie przez stronę wniosku o przywrócenie terminu w siedmiodniowym okresie od czasu ustania przyczyny zwłoki, nie można przyjąć, że skarżący uprawdopodobnił brak swojej winy we wniesieniu skargi z uchybieniem terminu. Należy bowiem podkreślić, że powołana przez stronę okoliczność braku w doręczonej decyzji pouczenia o przysługującym środku zaskarżenia nie znajdowała odzwierciedlenia w aktach sprawy. Jak zasadnie zauważył organ, wskazane pouczenie o prawa i terminie wniesienia skargi do sądu administracyjnego znajduje się bowiem na czwartej stronie kwestionowanej decyzji. Strona zatem miała pełną wiedzę na temat dalszych czynności umożliwiających jej poddanie zaskarżonego aktu kontroli sądowej. Oznacza to więc, że uchybienie terminu było zawinione skarżącego.
Z opisanych względów wniosek strony skarżącej o przywrócenie terminu do wniesienia skargi nie mógł zostać uwzględniony, albowiem wnioskodawca nie uprawdopodobnił, że uchybienie terminu nastąpiło bez jego winy, rozumianej w kontekście niniejszej sprawy jako brak należytej staranności w uważnym zapoznaniu się z treścią doręczonej decyzji, obejmującej również stosowne pouczenie o przysługującym środku zaskarżenia.
Wobec powyższego, działając na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a., należało orzec jak w sentencji niniejszego postanowienia.