Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Lidia Serwiniowska po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. K. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] lutego 2018 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Postanowieniem z dnia [...] lutego 2018 r., nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W. stwierdziło niedopuszczalność odwołania wniesionego przez A. K. (zwaną dalej stroną, skarżącą lub wnioskodawczynią) od decyzji Prezydenta W. z dnia [...] stycznia 2018 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego.
Powyższe postanowienie Kolegium zostało doręczone stronie skarżącej w dniu 30 marca 2018 r.
W dniu 25 lipca 2018 r. skarżąca wniosła skargę na wskazane orzeczenie organu administracji publicznej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu.
Prawomocnym postanowieniem z dnia 19 września 2018 r., sygn. akt IV SA/Wr 378/18 tutejszy Sąd odrzucił skargę jako wniesioną po upływie ustawowego terminu. Zażalenie na to postanowienie zostało oddalone przez Naczelny Sąd Administracyjny w dniu 18 grudnia 2018 r.
Wnioskiem z dnia 29 listopada 2018 r. ustanowiony z urzędu pełnomocnik skarżącej wystąpił o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na opisane na wstępie postanowienie. W uzasadnieniu podał, że treść sporządzonego przez stronę pisma z dnia 25 lipca 2018 r., potraktowanego następnie jako skarga, wyraźnie wskazuje, że jest ona osobą nieporadną i z tego względu niewątpliwie nie zapoznała się dokładnie z pouczeniem zawartym w zakwestionowanym postanowieniu, a także nie zdawała sobie sprawy, że pismo złożone zostało już po upływie terminu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 zd. 1 ustawy z dnia z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., dalej p.p.s.a.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
Stosownie do treści art. 87 § 1 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (§ 4).
Z powyższych przepisów wynika, że aby można było orzec o przywróceniu terminu do dokonania czynności procesowej strona powinna:
- uchybić terminowi dokonania określonej czynności w postępowaniu sądowym;
- złożyć wniosek o przywrócenie terminu do dokonania tej czynności w terminie siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu, równocześnie czynność tę dokonując;
- uprawdopodobnić okoliczność wskazującą, że uchybienie terminu nastąpiło bez jej winy.
Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że powyższe warunki formalne związane ze złożeniem wniosku zostały przez stronę zachowane.
Niewątpliwie bowiem skarżąca uchybiła terminowi na wniesienie skargi od opisanego na wstępie postanowienia Kolegium. Jak wynika z akt sprawy skarga została przez stronę wniesiona w dniu 25 lipca 2018 r., podczas gdy zaskarżone postanowienie zostało jej doręczone w dniu 30 marca 2018 r. Wskazane uchybienie przez stronę terminu na wniesienie skargi stało się podstawą do prawomocnego jej odrzucenia przez tutejszy Sąd w dniu 19 września 2018 r.